zaterdag 6 mei 2017

Vier diversiteit

Aankomende week is het weer Eurovisieweek, dan zullen op dinsdag en donderdag de halve finales van het Eurovisie Songfestival worden gehouden, met elk 18 deelnemers, waarvan er per keer 10 door mogen naar de finale op zaterdag 13 mei. In de blogjes van maandag en dinsdag zal ik de deelnemers van de eerste halve finale onder de loep nemen, woensdag en donderdag die van de tweede. En zaterdag de 6 landen die al verzekerd zijn van een finale plaats. Dit alles natuurlijk zoals altijd ter leering ende vermaeck.

Dit jaar doen er weer twee landen mee die er vorig jaar niet bij waren: Portugal en Roemenië. Tevens zijn er twee landen afgehaakt die vorig jaar wel van de partij waren: Bosnië Herzegovina en Rusland. Het festival wordt dit jaar gehouden in de hoofdstad van Oekraïne, Kiev. Dit omdat dat land vorig jaar tot ieders stomme verbazing het festival won met het zeer ontoegankelijke lied "1944" gezongen door Jamala. Het was een klaaglied over wat de Russen in 1944 de Krim-Tataren hadden aangedaan. Het was dan ook niet zo zeer een overwinning voor Oekraïne, maar een signaal naar Rusland, en daarmee heeft het Eurovisie Songfestival voorgoed zijn onschuld verloren.

Ik had al verwacht dat het een hoop gedoe zou geven om zo'n omvangrijk spektakel als het Eurovisie Songfestival in een land als Oekraïne te organiseren, gezien de huidige situatie. Nou, dat bleek een vooruitziende blik. De kaartverkoop die in december zou starten, werd steeds uitgesteld omdat het niet volgens de regels verliep. De EBU zegde Oekraïne de wacht aan, waarop de kaartverkoop uiteindelijk in februari begon. Ook in februari, 3 maanden voor het festival, stapten 21 leden van het organisatiecomité op, waaronder de producenten van het festival. Het podiumontwerp, de belichting, het geluidsysteem was vertraagd en belangrijke contracten waren nog niet getekend. Uiteindelijk werd de Zweed Christer Björkman aangesteld als producent en kunnen wij aankomende week naar het Eurovisie Songfestival gaan kijken en luisteren.

Aanvankelijk zou Rusland meedoen, sterker nog er was een kandidaat, Joelia Samojlova zou het lied "Flame Is Burning" ten gehore brengen, maar de grote politieke spanningen tussen Rusland en Oekraïne hadden het songfestival al bereikt, en al is het credo dit jaar 'Celebrate Diversity', het werkelijk in praktijk brengen is van een heel andere orde. De Oekraïense veiligheidsdienst had onderzoek naar de zangeres gedaan en het bleek dat zij in 2015 via Rusland naar de Krim was gereisd om er op te treden. Dat is volgens de Oekraïense autoriteiten een zware overtreding. Joelia mag 3 jaar lang Oekraïne niet in. Het idee van de EBU om Joelia ergens anders te laten optreden en op die manier via een satellietverbinding toch te laten deelnemen aan het festival werd door zowel Rusland als Oekraïne verworpen. 13 April deelde Rusland mee dat ze zich terugtrokken van het Eurovisie Songfestival en het ook niet zouden gaan uitzenden.

Celebrate Diversity dus, misschien beter te stoppen met die holle frasen als thema elk jaar.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten