Zoals gezegd was het bij ons thuis heel gewoon en toen er bij ons in het ouderlijk huis groot onderhoud werd gedaan en de heren aan een kopje koffie zaten vertelden ze dat niet iedereen hen dat aanbiedt ook al zijn ze er drie dagen bezig om ramen en deuren te vervangen. Het was in de herfsttijd en ze moesten zorgen dat de ramen erin zaten voor de avond, dat betekende dat ze, als het tegen zat langer moesten doorwerken. Mijn moeder stelde voor, toen ze bij ons bezig waren, om voor de mannen een pan erwtensoep te maken, dat werd vanzelfsprekend met graagte ontvangen, en zo geschiedde.
Momenteel wordt er druk gewerkt in de leeggekomen woning naast me. De badkamer moet vervangen en nog meer achterstalling onderhoud. Al dagen zijn ze bezig. De woning is leegstaand, dus er is niemand die de heren iets kan aanbieden. Geïnspireerd door een filmpje wat ik zag op internet van een man die met een tas vol ijs de straat op ging om in de ondraaglijke temperaturen van afgelopen weken willekeurige mensen, en zeker mensen die in de bloedhitte aan het werk waren, te verrassen met een ijsje. Maar ook de opvoeding van thuis en de blik van mijn moeder vanaf de foto in de woonkamer heeft er aan bijgedragen dat ik gisteren de woning naast me betrad met een doos Cornetto's en een vrolijk "Heren willen jullie een ijsje?" "Jee! wat aardig, lekker!" was het licht verbouwereerde antwoord. Even een babbeltje met ze gemaakt en ze verder een fijne werkdag gewenst.
Een kleine moeite, een groot plezier. Als mensen elkaar eens wat vaker zomaar een ijsje zouden geven op dagen met een gevoelstemperatuur van 48°C zonder er iets voor terug te verwachten, dan moet het wel goed komen met de mensheid. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten