We schrijven vrijdag 20 augustus 1999, de te verwijderen plafondplaten van het grote plein in het overdekte winkelcentrum lagen op een steiger om afgevoerd te worden. Door redenen die nog steeds onbekend zijn is in een soort domino-effect het complete plafond in een donderend geraas in de vroege ochtend naar beneden komen zetten. Het moet rond half tien zijn geweest want collega Carla zat aan de koffie in de kantine en dacht: 'Nou Car, daar ga je'. Het was in de periode dat er hevige aardbevingen waren Turkije waarvan we de afschrikwekkende beelden op tv zagen, en hoewel zulke bevingen hier niet voorkomen, weet je niet wat je overkomt als het hele gebouw schudt door de honderden platen van zo'n 25 kilo per stuk die in één keer van 12 meter hoog naar beneden kwamen zetten. Collega Astrid is hysterisch gillend rennend door de gang gesignaleerd. Ik was er niet, ik kwam pas 's middags in totale onwetendheid van de andere kant aan en vond het opvallend rustig in de winkel, maar ik werd snel bijgepraat, het bleek dat de winkels allemaal dicht waren.
Ook hoorde ik de verhalen van klanten die niet weg wilden toen er geëvacueerd werd, en een dame die meedeelde toch echt nog naar de Hema te moeten, aan de overkant van het plein en daar klunend over de platen heen is gegaan om daar aangekomen te merken dat ook die was gesloten. Zo rond de klok van drie gingen wij en de andere winkels weer open, waar we werden bevolkt door ramptoeristen.
Door het vroege tijdstip waren er gelukkig maar twee lichtgewonden, zou het een uur later gebeurd zijn zou het er gewemeld hebben van de winkelende mensen. Ik hoop dat het bij de aanstaande verbouwing minder onstuimig zal gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten