Vriend Rick nodigde me van de week uit om naar een voorstelling te komen waarin hij ook zou meespelen. Dat gebeurt wel vaker, maar deze keer was het een bijzondere eenmalige voorstelling, een dansvoorstelling zelfs, geregisseerd door de choreograaf Arthur Rosenfeld, een gast bij Theater Babel waaraan Rick verbonden is.
Arthur Rosenfeld is van Nederlands-Amerikaanse oorsprong en heeft een prachtige staat van dienst, hij heeft gedanst bij Tanztheater Wuppertal van Pina Bausch en was artistiek leider van zijn eigen gezelschap Meekers waar hij danstheater voor alle leeftijden lanceerde. Sinds 2016 is hij met pensioen, dus hóeft hij niet meer, maar ideeën blijven toch komen, vandaar dat hij de uitdaging is aangegaan om binnen een korte tijd een presentatie samen met de mensen met en zonder beperking van Theater Babel te maken.
De voorstelling was gelukkig weer eens op de unieke locatie aan de Mathenesserdijk, welke een plaatsje in mijn hart heeft. Daar ontmoette ik Rick's man Chris en konden we even bijkletsen voor de voorstelling ging beginnen. Aan de muziek en de choreografieën, en ja, ook aan zijn naam natuurlijk, konden we merken dat er Jiddisch bloed door de aderen van Arthur stroomt. Stenen waren belangrijke rekwisieten, maar wat verbeelden ze nu? De ziel? Het hart? Of een draagbare eenpersoons mini klaagmuur? Ook was er een belangrijke rol weggelegd voor de 'verboden vrucht', de appel. Er was bij dat onderdeel publieksparticipatie en de keus was gevallen op Chris, die aangespoord door één van de speelsters de rol van verleidelijke slang op zich mocht nemen. Leuk was het dat Rick zich later ook in die scene moest mengen, zodat ik de unieke en, naar ik zomaar verwacht, enige kans kreeg om Rick en Chris samen in een stuk te zien. Het was voor de spelers fysiek een zeer intensieve voorstelling. Ik heb Rick als een hinde over het toneel zien huppelen, maar ook samen met zijn collega's als verwende kinderen krijsend en trappend op de grond zien liggen. Er zat veel humor in, één van Arthurs kenmerken in zijn producties, en je zag dat de spelers het zelf ook erg leuk vonden. Na de voorstelling de gebruikelijke nazit met het publiek en de acteurs met een hapje en een drankje. Wat een heerlijk begin van het weekend!
 |
| Rick in zijn rol. |
 |
| Het was vrij intensief. |
 |
| Rechts choreograaf Arthur Rosenfeld. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten