Hoewel de werkzaamheden van het duurzaamheidsproject in mijn woning pas halverwege volgende maand beginnen, is er al een hoop te merken in de straat. Aan de kant van de appartementen kunnen geen auto's meer geparkeerd worden om een bouwveiligheidszone te genereren en ik moet door een soort van kooi om de entree van het gebouw te bereiken.
Nu lag er ook een schrijven in de bus dat men vanaf aanstaande dinsdag gaat beginnen met het schuren, afspuiten en schilderen van de galerijen en de lanai. Ik dien alles wat breekbaar is en/of niet tegen water of stof kan weg te halen. Overdag mogen er geen ramen openstaan. Daar wordt nogal wat gevraagd. Waar laat ik alles wat op de lanai staat? Ik heb besloten het zitje, alle tafeltjes en prullaria maar zolang in de berging te zetten. De planten laat ik staan, die kunnen wel tegen water.
Maarrrrrrr, een week later dient de lanai leeg te zijn, zo lees ik verder, leeg mensen! Want dan worden er over de pergola's loopbruggen gelegd voor de mannen en op de lanai zelf, net voor de pergola, een steiger gebouwd. Die planten! Waar moet ik er mee heen?! De kleine planten kunnen wel zolang in huis, en een aantal gaan wat eerder de winterslaap in, maar ik heb zo'n vier, vijf grote planten die ten eerste best zwaar zijn en ten tweede zo groot dat ik ze nergens in huis kan plaatsen. Ik zal ze in een groepje in het midden van de lanai zetten. Dat is het beste wat ik voor de werkmannen kan doen.
Ik heb een heel zwaar leven, nee, nee, maar echt waar.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten