Zo'n moord op advocaat Derk Wiersum, daar heb ik geen woorden voor. De man deed gewoon zijn werk, en de wrange ironie wil dat als de dader en de opdrachtgevers er voor worden gepakt, zij ook recht hebben op een advocaat die hen verdedigt.
Het is nog zomer, de herfst begint ergens volgende week, maar op social media is de zwarte pieten-discussie alweer hevig losgebarsten. Die hele vinnige discussie an sich moet toch zorgen voor een stijging in het aantal mensen met een hartinfarct? Is daar al onderzoek naar gedaan of er een verband te vinden is?
Het politieke klimaat in ons land en wereldwijd is voor mij ook een bron van constante verbazing. Die hele alt-rechts wind die er waait met die chronisch boze verongelijkte mensen, mijn mond valt soms letterlijk open van alle slakken waar zout op wordt gelegd en al die spijkers die op laag water worden gezocht. Om het over het taalgebruik nog maar niet te hebben.
Zo zijn er talloze zaken, groot en klein, waarbij ik me verwonder over de felheid en intensiteit waarop mensen zich, vol van hun eigen gelijk, ingraven, blind en doof voor de visie van anderen of gewoon voor wat je kunt waarnemen om je heen zoals bij de klimaatcrisis. Zelf word ik er eigenlijk steeds stiller van en vraag me soms echt af ben in nou de enige normale in een wereld vol gekken, of ben ik nou juist die zonderling die niet ziet of wil zien wat zij die zo schreeuwen duidelijk ontwaren?
Ach, ik heb het wel eens eerder gezegd, het fijne van beginnend bejaarde zijn is dat je een beetje in de kantlijn kunt leven en wat contemplatief naar de dingen kan kijken, en hoewel sommige zaken best zorgelijk zijn blijf ik een onverbeterlijke optimist. Gelukkig maar, doemdenkers zijn er al genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten