donderdag 12 september 2019

Klabammmmm!!!!!

Twee jaar. Al twee jaar is er in mijn straat en in en rondom mijn woning gedoe. Het begon met het vernieuwen van de bergingen, waarbij er, weet u nog wel, door mijn gasleiding is geboord, waardoor ik een spuuglelijke gasleiding vanuit de meterkast langs het plafond door de gang en de keuken heb lopen. Daarna kwam de gemeente alle leidingen en rioleringen in de straat vervangen, met als resultaat een kaalslag onder het groen, maar dat is redelijk weer op orde gebracht en meteen werden de straten ook opgehoogd.

Maar nu is daar dus het project Duurzaam Wonen, eerst in de appartementen aan de overkant en nu ook in de maisonnettes waarvan ik er een bewoon. Enorme zware wagens, hijskranen en machines rijden af en aan zodat de straat alweer aan het verzakken is. Rondom het kleine vijvertje is door de woningbouw vorige maand eindelijk alles weer opgehoogd, er is een nieuw looppad aangelegd en er is gras gezaaid. En net toen voorzichtig een groene waas verscheen en je zachtjes kon horen: "Hier zijn wij, de grassprietjes",  KLABAMMMMM!!!!! Met een donderend geraas werden er over het babygras en het pas aangelegde en opgehoogde paadje grote metalen platen neergekwakt, ten behoeve van de grote wagens, kranen en machines die daar overheen moeten gaan rijden voor het Duurzaam Wonen project.

Ik kan daar niet mee omgaan. Dat totale gebrek aan visie en vooruitdenken. Rondom het vijvertje was het al langer aftands, dat had nog wel even zo kunnen blijven tot NA het Duurzaam Wonen gebeuren, om het dan pas aan te pakken. Wie in godsnaam bedenkt om een maand voordat de metalen platen worden neer gepletterd om de boel op te hogen en er nota bene zelfs gras te zaaien? Dat moet straks allemaal weer worden hersteld.

Maar ik merk dat er al meer dingen wat eigenaardig verlopen. Eerst dat vage gedoe met die ramen, afspraak niet nakomen. Afgelopen vrijdag per brief de mededeling dat de lanai voor dinsdag moest worden ontruimd vanwege werkzaamheden. En dinsdag lag er weer een brief in de bus dat we op maandag 23 september thuis moeten zijn omdat dan de videofoon en de radiatormeters worden geplaatst. Niet een vraag om een afspraak te maken, nee een mededeling, met het dreigement erin dat als ze de videofoon niet kunnen plaatsen omdat er niemand thuis is, je de toegang tot het gebouw niet op afstand kunt openen. Zo werkt dat natuurlijk niet, bovendien ben ik allergisch voor die dwingende toon. Ik heb gemaild op het aangeven mailadres dat ik er dan niet ben, maar dat ik het erg fijn zou vinden als ze de werkzaamheden op donderdag 26 september zouden kunnen inplannen.

En dan te bedenken dat werd voorgespiegeld dat alle werkzaamheden waarvoor je thuis diende te zijn in die zeven vooraf besproken werkdagen zouden vallen, voor mij in oktober. Die heb ik natuurlijk wel vrij gemaakt. Nu ja, als mensen mij bezoeken voordat de videofoon is geplaatst melden ze zich even telefonisch, dan kom ik persoonlijk de deur openmaken.



KLABAMMMMM!!!!! over het nieuwe paadje.

KLABAMMMMM!!!!! over het pas opgekomen gras. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten