Buurvrouw

Ik woon aan de korte kant van het gebouw, met een kleine galerij van vijf woningen. Ik bewoon de laatste woning, en alleen de mensen in de eerste woning wonen er langer dan ik. Ik zeg iedereen vriendelijk gedag, maak een praatje en als het kan helpen we elkaar. Ik ga met niemand echt om, ik bedoel ik kom nergens over de vloer, ik ben wat gereserveerd in die dingen.

Gisteren ging ik in de namiddag sporten en terwijl ik mijn deur sluit zie ik de buurman van de tweede woning net de deur uitstappen bij de buurman van de derde woning. Dat is niet zo vreemd, de bewoners van de eerste drie woningen gaan wat intensiever met elkaar om. We lopen samen op en maken een praatje en ik zie dat hij bedrukt kijkt en een 'het is bijna over' gebaar maakt. Ik denk dat hij het duurzaamwonenproject bedoeld, maar hij praat me bij over de buurvrouw van woning nummer drie. Zij blijkt enige tijd ziek te zijn en de laatste fase te zijn ingegaan, ze is van de week thuis gekomen om daar te sterven. Ik schrik ervan, het is een dame van om en nabij mijn leeftijd en nog niet zo lang geleden heb ik haar nog zien lopen met haar man en hebben we elkaar begroet. Ze hebben haar ziekte bewust niet aan de grote klok willen hangen.

De buurman met wie ik oploop is geraakt door het gebeuren en samen met zijn vrouw koken ze wat extra voor onze buurman, 'want hij zit er helemaal doorheen', zo vertelt hij mij. De verwachting is dat de buurvrouw hooguit dit weekend nog haalt. Hun kinderen zijn ook gekomen. Het is een bericht wat zijn weerslag heeft, ik ben er wat door van m'n stuk gebracht. Zo'n leuke vrouw, twee jaar geleden met de renovatie van de bergingen hadden we als buren even wat meer contact doordat we gezamenlijk de bergingen leeg moesten halen en alles in tijdelijke containers moesten plaatsen en er een hele berg ontstond van alles wat we weg wilden doen naar het grof vuil.

Ik ga sporten en, ik heb het wel eens meer verteld, ik denk in dit soort situaties altijd aan de woorden van mijn tante Stien: 'Pluk de rozen!' Alles is zo relatief. Ik begrijp nu ook waarom zij tijdens de werkzaamheden op vakantie waren. Eenmaal weer terug loop ik wat voorzichtiger langs de woning dan gebruikelijk, en waarom en hoe ik er bij kom weet ik niet, maar ik sla plotseling een kruisje in het voorbij lopen. Of zoiets gepast is of heel raar weet ik ook niet, het ging als vanzelf. Eenmaal binnen vond ik het wel opportuun een kaarsje te branden. Het is een heel onwerkelijk idee dat er twee deuren verder een stervende ligt.

Buurman van huis twee heeft de werkmannen ingelicht over wat er gaande is in huis drie. Ze zijn nu de stellingen van de lanai's aan het afbreken en dus hebben ze niet de radio aanstaan en doen ze het zo geruisloos als mogelijk.