List, Shaffy & Piaf

Als je in het repertoire van Liesbeth List, Ramses Shaffy en Édith Piaf mag duiken om er een voorstelling mee te maken ben je een bevoorrecht mens, en afgelopen zaterdag zag ik vijf van die bevoorrechte mensen: Renée van Wegberg, Job Greuter, Billy Maluw, Berry Janssen en André van Damme. Naar een idee van theaterproducent Hans Cornelissen is deze voorstelling tot stand gekomen. Renée heeft Liesbeth List gespeeld in de theatervoorstelling over haar leven waarvoor ze terecht werd onderscheiden met een Musical Award. Billy Maluw is van deze voorstelling de muzikaal leider, speelt mee in de band en zingt een aantal nummers waaronder het magistrale 'Pastorale' en een heel enthousiaste versie van het Ramses-lied 'Marije'.

In het begin zingt Renée één van Liesbeth's eerste nummers 'In Oktober', en dat doet ze aanvankelijk met haar 'Liesbeth-stem', maar na één couplet zegt ze: "Herkent u het timbre?" Ze verhaalt over haar geweldige ervaring met de rol in de musical, maar deelt mee dat ze in deze voorstelling de nummers als Renée zal gaan zingen. En dat is ook goed, Liesbeth was een rol, en zonder pruik, make-up en alles wat haar Liesbeth maakte klinkt het ineens best gek om Liesbeth te horen maar niet te zien. Buiten dat heeft ze een dijk van een stem die gehoord mag worden. Er wordt gewisseld tussen nummers van Liesbeth, Ramses en Édith, zoals er ook wordt gewisseld in Nederlands, Frans en Engels, soms in hetzelfde lied, en het klopt allemaal. 

Ik heb zelfs een openbaring mogen ervaren. Eén van mijn favoriete nummers van Liesbeth is 'De Sneeuwkoningin', zelf zong Liesbeth het niet meer, maar in de musical zat het wel en ik hoopte dat ook nu dit lied gebracht zou gaan worden. En jawel, maar van te voren vertelde Renée dat het door Lennaert Nijgh als tweeluik is geschreven met 'Pastorale'. Ik had geen idee! Om dit aanschouwelijk te maken werd het gebracht met 'Pastorale' er naadloos achteraan. En het kwartje viel. Die Lennaert, hij had wel meer van dit soort dingen zo heeft hij bijvoorbeeld het lied 'Zonder Vrienden Kan Ik Niet' van Boudewijn de Groot als acrostichon geschreven.

Toen het doek open ging zag ik hem zitten met z'n cello en ik dacht: Daar istie weer. En even later toen hij zich voorstelde aan het publiek zei hij het zelf ook: 'Ja, daar istie weer!' Ik heb het over Job Greuter die ik heb gezien in de showcases van Codarts, de theateropleiding in Rotterdam, en teruglezend in mijn blogs viel hij me toen al op. Als stagiair heeft hij meegewerkt aan de musical 'Liesbeth', en toen Hans graag een nieuw jong talent in deze productie wilde contracteren kwam Renée met hem aan. Ik vind dat je zuinig moet omspringen met de term multitalent, maar Job verdient dat predicaat ten zeerste. Allereerst bespeelt hij naast de cello verschillende andere instrumenten en daarnaast zingt hij niet zomaar een lied, hij wordt het lied. Zelfs het nummer 'Sammy', wat in de loop van de tijd een beetje een stoplap is geworden, geeft hij met zijn tekstbehandeling en interpretatie een heel nieuwe lading mee, waardoor het weer fris klinkt alsof het gisteren is geschreven. Ronduit adembenemend is zijn versie van het Jacques Brel lied 'Amsterdam', waarop hij zichzelf begeleid op zijn cello, heel intens gebracht, we liepen even met de zeemannen mee door het Amsterdam uit de tijd van Jacques.

Deze vijf mensen brachten ons, het publiek, een geweldige avond met natuurlijk fantastisch repertoire. Ze hadden er zelf ook veel plezier in en dat slaat over op de zaal. Erg leuk gevonden was de omgekeerde versie van 'Baby It's Cold Outside' en wat bracht Renée een prachtige uitvoering van Liesbeth's lijflied 'Heb Het Leven Lief'. En toch, als ik deze jonge mensen zo heerlijk bezig zie met deze nummers denk ik aan Liesbeth, die ik een aantal keer zelf heb zien optreden. Die ook ooit als jong meisje op het toneel stond om deze en andere liedjes te zingen, maar die nu vanwege haar ziekte (alzheimer) in een verzorgingshuis woont en bijna niemand meer herkend.

Aan de andere kant vind ik het ook weer geweldig mooi dat jonge artiesten het overnemen. Dat ze de kwaliteit signaleren en deze tijdloze nummers blijven brengen en doorgeven aan nieuwe generaties als eerbetoon en schatplichtig aan de makers en eerste vertolkers van dit weergaloze repertoire.

Renée van Wegberg.

Job Greuter.

André van Damme, Billy Maluw, Renée van Wegberg, Berry Janssen en Job Greuter.