Geouweteringhoer

Na een week als deze kan die opwarming van de aarde niet snel genoeg gaan, zodat ons Madurodamlandje onder water komt te liggen en van de aardbodem verdwijnt en en passant alle zwarte- en roetveegschmink van gezichten wordt gespoeld en men tegelijkertijd denkt: kónden we nog maar honderd kilometer per uur rijden. Want godnondeju, wat, op z'n Rotterdams gezegd, een geouweteringhoer over niks.

Die hele discussie over Zwarte Piet en/of roetveegpiet, als onbeduidend miniland benadruk je toch je eigen onbenulligheid door er zo met gestrekt been in te blijven gaan. Zo was er deze week een éénhersencellige die een rechtszaak aanspande tegen de gemeente Apeldoorn omdat hij de intocht met roetveegpieten vergelijkbaar achtte met genocide. Daarnaast was er een verstandelijk beperkte die dreigde zichzelf te wilde opblazen om op die manier op te komen voor de sinterklaastraditie zoals die in zijn ogen zou moeten zijn. Hij stond zich erop voor dat hij de eerste witte mens in de geschiedenis was die zo'n actie zou ondernemen. U ziet ze zijn fel, maar niet de felste lampjes uit de doos. Dat merk ik, naast deze twee parels, ook als ik zonder dat ik er bewust naar zoek tóch steeds weer discussies onder ogen krijg waarbij de voorstanders van de wat zij noemen 'Nederlandse tradities' de Nederlandse taal niet erg machtig zijn. Er was zelfs een groepje met een soort Zwarte Piet uit een Stephen King verhaal die het voor elkaar kreeg om een spelfout te maken in de vijf woorden tellende slogan op hun T-shirt (zie de foto onderaan de blog). Vandaag is de intocht in heel veel steden in Nederland. Ik houd mijn hart vast.

Tussendoor nog een Minister President met steeds terugkerend geheugenverlies, zo wist hij deze keer niet meer of men hem had ingelicht over zeventig doden door een Nederlands bombardement in Irak. En maakte heel Tokkieriaans Nederland zich druk om de aan necrofilie grenzende seksuele voorkeur van Dreetje Hazes, die nog niet zo heel lang geleden in bepaalde kringen bekend stond als Gaytje Hazes, maar dat zal een experimentele fase zijn geweest, en ook daar is niets mis mee. Laat dat kind.

Op de snelwegen gaan we binnenkort overdag honderd kilometer per uur rijden. Een goede beslissing om een steentje bij te dragen aan de stikstofcrisis. Ik vernam dat er een initiatief is genomen om op 1 januari met zoveel mogelijk mensen honderd kilometer per uur te gaan rijden in de derde versnelling met als doel extra uitstoot te genereren. Ik dacht dat ik een bericht van 'De Speld' aan het lezen was, maar het blijkt echt zo te zijn er hebben zich zelfs bijna 100.000 mensen aangemeld. Nog niet bekomen van zoveel laagschedeligheid kwam het volgende nieuws dat boze automobilisten eind van de maand gaan demonstreren op het Malieveld in Den Haag tegen de snelheidsverlaging naar honderd kilometer.

Dat was het moment dat ik dacht: schiet maar op met die opwarming, de mensheid, in ieder geval in Nederland, is wel klaar nu, ze willen er zelfs moedwillig aan bijdragen, dus over en uit. Maar toen zag ik haar, een meisje van, ik denk, zo'n tien jaar oud. Haar opa en oma werden geïnterviewd over geweld tegen homo's. Zonder enige gêne deed opa kond over hoe hij het zo goed kon begrijpen dat twee mannen die hand in hand lopen in elkaar worden geslagen. "Maar als het uw zoon zou zijn?" vroeg de interviewer. "Ook" was zijn antwoord, met de toevoeging "Dan kreeg ie er van mij nog een paar bij". Het ging nog even zo over en weer en ook oma liet haar niet al te genuanceerde mening er over horen, totdat het meisje wat zei: "Ik vind het best wel normaal als twee homo's hand in hand over straat lopen. Daar is helemaal niks mis mee."

Dit meisje geeft mij weer hoop en geloof in de mensheid. Volwassener dan menig volwassene die zich druk maakt om sprookjes- en showbizzfiguren en het feit dat ze omwille van de toekomst van dit meisje en haar generatiegenoten en, godbetert, hun eigen kinderen de snelheid wat moeten aanpassen op de snelwegen. Ondertussen zijn het vaak dezelfde mensen die het aloude Sint Nicolaasfeest (mét Zwarte Piet godverdomme!) te vuur en te zwaard verdedigen voor hun 'kindjes', maar tegelijkertijd zich aanmelden om op 1 januari extra stikstof te gaan produceren in de wereld waar hun 'kindjes' ook in leven.

Mocht u mij binnenkort zien met een pop in mijn armen en duim in m'n mond wiegend op een stoel, begrijpt u dat al die boze mensen die boos zijn om het boos zijn mij teveel zijn geworden.

Deze foto geeft zo goed de staat van ons land weer. Een Zwarte Piet uit een Stephen King verhaal, met het prototype witte boze mensen die zelfs in de op hun T-shirt gedrukte slogan van vijf woorden nog een spelfout maken.