Meedoen is belangrijker dan winnen

Ik volg het nog niet zo, maar ik zie zo hier en daar dat de inzendingen voor het aanstaande Eurovisie Songfestival langzaam binnendruppelen. Wees gerust, in de Eurovisieweek zal ik op veler verzoek zoals altijd over iedere inzending ter leering ende vermaeck mijn licht laten schijnen. Zoals een ieder weet wordt het festival in Rotterdam gehouden omdat Nederland vorig jaar na 44 jaar het festival wist te winnen. Daarvoor gingen we vier keer met de eer strijken, in 1957, 1959, 1969 (één van de vier winnaars) en 1975. Soms moeten landen erg lang wachten eer ze er met de eerste prijs vandoor kunnen gaan. Finland doet al vanaf 1961 mee en won pas in 2006. Portugal doet mee vanaf 1964 en pas in 2017 behaalde het land de eerste plaats.

Hebben nu alle landen die dit jaar mee gaan doen dan op z'n minst één keer gewonnen? Nee, de volgende landen wachten daar nog steeds op, soms lang, soms kort:

Cyprus wacht het langst, ze doen al sinds 1981 mee aan het festival, maar in al die jaren mocht het land nog nooit een overwinning behalen. In 2018 was het bijna zover, maar het werd een 2e plaats.

IJsland verscheen in 1986 ten tonele en heeft twee keer een 2e plek behaald in 1999 en 2009.

Malta doet na wat vingeroefeningen in 1971, 1972 en 1975 sinds 1991 onafgebroken mee, met enkele 2e en 3e plaatsen tot gevolg. Gewoon doorgaan.

Kroatië heeft sinds hun eerste deelname in 1993 veel inzendingen gehad die onder de Eurovisieliefhebbers hoog staan aangeschreven, maar is nog nooit op de 1e plaats geëindigd.

Slovenië deed voor het eerst mee in 1993 en de hoogst behaalde positie is een zevende in 1995 en 2001.

Litouwen doet sinds 1994 vrij onregelmatig mee, maar hoger dan een 6e plaats in 2006 zijn ze nog niet gekomen.

Polen begon in 1994 goed met een 2e plaats, maar dat is tot nog toe de beste score.

Roemenië kwam voor het eerst in 1994 naar het festival en kent daarna een wat grillig deelnemerschap met twee keer een 3e plaats in 2005 en 2010 als hoogste notering.

Noord Macedonië dat eerder op last van Griekenland onder de onwaarschijnlijke naam Former Yugoslav Republic Of Macedonia door het leven ging, liet voor het eerst van zich horen in 1998 om vanaf het nieuwe millennium bijna geen jaar meer over te slaan maar tot nog toe zonder overwinning.

Albanië doet sinds 2004 trouw ieder jaar mee, maar hoger dan een 5e plaats in 2012 is het land nooit gekomen

Wit Rusland of zoals de rest van de wereld het land noemt, Belarus, meldde zich in 2004 aan, maar echt potten zijn er niet gebroken, Vaak bleef het land steken in de semifinales, het hoogst eindigde ze in 2007 op 6.

Bulgarije diende zich in 2005 aan en is maar vier keer doorgestoomd naar de finale met in 2017 een mooie 2e plek.

Moldavië kwam in 2005 de Eurovisiefamilie vergezellen en had in 2017 de hoogste notering met een 3e plaats.

Armenië nam in 2006 voor het eerst deel aan het festival met in 2004 en 2014 de 4e plek als hoogste notering.

Georgië is van de partij sinds 2007 met een 9e plaats als hoogste in 2010 en 2011.

Tsjechië, nog zo'n onregelmatige deelnemer sinds 2007. Hoogste plek was 6 in 2018.

San Marino kwam in 2008 aan de Eurovisiedeur kloppen en heeft in al die jaren slechts twee keer de finale weten te behalen

Australië doet sinds 2015 mee (ik ga niet nog eens uitleggen waarom) en hoopt natuurlijk ook een keer te winnen. In 2016 en 2019 werd het land wel eerste in de semifinale.

Het zou toch leuk zijn als er weer eens een land wint wat nog nooit gewonnen heeft, Cyprus en IJsland die al vanaf de jaren tachtig meedoen bijvoorbeeld, ik gun het ze van harte, maar ja, alles valt of staat met een, voor dat moment, juiste inzending. Ik spreek u weer in de week van 11 t/m 16 mei!