Coconwereld

Mijn leven op de vierkante kilometer van de afgelopen twee maanden ervaar ik eigenlijk wel als iets positiefs. Gewoon wat eenvoudiger leven heeft mij rust gebracht, ik zou het bijna zen willen noemen. En ondanks dat Mark ons gisteren vertelde dat langzaam alles versoepeld zal gaan worden, ga ik zeker nog een tijdje door zo. Voor mij voorlopig nog geen restaurant of bioscoop, niet in de laatste plaats omdat hij beroep doet op een ieders 'eigen verantwoordelijkheid'. Ik heb daar over het algemeen niet zo'n hoge hoed van op. Zo'n 32 uur per week zie en ervaar ik dat negen van de tien mensen helemaal niet bezig zijn met hun verantwoordelijkheid hierin te nemen, uitzonderingen daargelaten, die vallen dan ook, als een verademing, extra op. Ik moet zigzaggend door het etablissement lopen om iedereen te ontwijken.

Ik heb mij namelijk voor 32 uur per week verhuurd aan een bedrijf die de gehele lockdown-light periode vrij light opnam. In het begin maakte ik me bezorgd over het feit dat ik 32 uur per week potentieel besmet zou kunnen raken dan wel zonder het te weten anderen zou kunnen besmetten. Ik heb dat van me af kunnen zetten door het niet te zien als míjn karma als dat zo mocht zijn, het (te) licht opnemen van het hele gebeuren is namelijk niet mijn keuze, die keuze is voor mij gemaakt. Het enige waar ik zelf invloed op heb is om buiten die 32 uur gewoon thuis te blijven en nergens heen te gaan. 

En dat laatste bevalt me uitermate goed dat ik dat voorlopig ook zo hou. Gek dat er zo iets ingrijpends als een pandemie moet plaatsvinden om te beseffen dat alles wat voor mij van belang is gewoon binnen handbereik is, voor zover je handen één kilometer kunnen bereiken, maar u begrijpt wat ik bedoel. Ik gruwel al bij het idee dat als terrasjes per 1 juni (?) weer open mogen, daar dan hele meutes meteen ook echt heen gaan. Ik ben al nooit dol geweest op mensenmassa's, ik heb dat altijd zoveel mogelijk geprobeerd te vermijden, maar ik voel nu al dat het me nog meer tegen is gaan staan. Laat mij nog maar even. Voor mezelf heb ik dit hele jaar verder schoongeveegd. Zie het als een social sabbatical. In, als God het wil, 2021 zien we wel weer. Ik blijf nog wat langer in mijn kleine coconwereld.