Wie zich ook heel senang voelt is de kater die aan de overkant van de kleine vijver woont. Het gebied rondom die vijver is zíjn gebied, zijn koninkrijk, hij loopt er met de nonchalance van een player rond. Ach, maar de vogels!, zult u denken. Wees gerust, deze kat is zo cool, die kijkt niet naar de vogels op of om. Veel vaste vogels weten dat ook. Eenden die aan de waterkant rusten, kijken even op als hij passeert en ik meen dat ze malkander dan even goedendag zeggen, want vrijwel direct steekt de vogel zijn kop weer in de veren. Meerkoetjes kijken al helemaal niet op als de kat voorbij komt. De zwanen zijn natuurlijk de eigenlijke heersers van de vijver, die zijn nergens bang voor, als meneer Zwaan wil dat de kleine vijver leeg is voor zijn doorluchtige aanwezigheid, dan ís de vijver leeg. Ook zij zien de kat niet als een bedreiging. Hij kan gewoon langs het nest lopen, zonder dat er ook maar een vleugel wordt uitgestoken.
Maar er is sinds kort ekster-echtpaar komen wonen, die hebben ergens een nest, en die maken zich nogal druk als de kat zijn ronde door zijn rijk maakt. Hoorbaar druk, ze komen luid kwetterend op hem af en volgen hem, soms op gepaste afstand, soms wel heel dichtbij. De kat loopt gewoon door en doet alsof hij het niet hoort en niet ziet. Totdat hij zich laat vallen en zich op zijn rug draait alsof hij wil zeggen: 'Wat willen jullie nu?' 'Spelen?' De eksters weten eigenlijk niet zo goed wat ze willen, want ze blijven om hen heen hippen. 'Dat dacht ik wel' lijkt de kat te denken en gaat gewoon weer verder met zijn ronde. U begrijpt als ik dit tafereel en alle andere dierlijke gedragingen in en rond de vijvers zo gade sla ik helemaal zen ben.
Op dit moment is er maar één ekster, die zich druk maakt, meestal zijn het er twee. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten