Het verhaal van de foto

Zaterdag 26 juli 2003, de datum waarop onderstaande foto's zijn genomen. Ik werkte toen op de boekhandel en entertainmentafdeling van V&D. Op de eerste foto ziet u vier vrijdagavond- zaterdaghulpen, die in V&D jargon 'VaZa's' werden genoemd. Van links naar rechts: Robert, Marcel, José en Marija. Jonge mensen met nog een heel leven voor zich. Het waren stuk voor stuk kanjers, ik heb heel fijn met ze gewerkt en we hebben heel veel plezier gehad met elkaar. God, wat hebben we gelachen.

Robert zou nu zomaar uw piloot kunnen zijn die u naar uw vakantiebestemming vliegt. Marcel ben ik uit het oog verloren, ik weet nog wel dat hij in Arnhem studeerde, daar ben ik destijds samen met José nog es heen geweest waar ie samen met twee andere jongens in een studentenwoning woonde. José en ik waren beiden onder de indruk over hoe schoon en netjes het er was. Marija is later in de politiek gegaan en heeft bijna in de gemeenteraad van Rotterdam gezeten, maar ook haar ben ik uit het oog verloren. José zie ik zeker eens per jaar, dan gaan we uit eten en praten dan lekker bij. Ze werkt bij de gemeente Rotterdam en bedenkt o.m. hele leuke dingen voor de stad. 

De boekhandel die u ziet was gesitueerd op de 3e etage, later is de afdeling verhuisd naar de tweede etage om tijdens mijn afwezigheid wegens rugklachten te worden verplaatst naar de parterre. Niemand wilde het tegen me zeggen, weet ik nog, ik kwam op een bepaald ogenblik weer voorzichtig aan beginnen toen 'leken' de boeken inmiddels hadden verplaatst en ik vanaf dat moment op de parterre stond. Niks stond goed en ik kon nog niet zo heel veel. Maar goed, uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. De afdeling was wel steeds kleiner geworden, totdat de boekhandel opnieuw naar de derde etage ging verhuizen en ik Hans weer kreeg als leidinggevende, ook een boekenmens, en de afdeling werd weer uitgebreid en samengevoegd met de entertainmentafdeling met, op een gegeven moment, zelfs allemaal nieuwe meubels. Mark was toen CEO en daar kon ik het goed mee vinden ("If you need anything, just let me know", hij was Brits), tot frustratie van de bedrijfsleider, die als de dood was dat ik bedrijfsgeheimen of iets dergelijks aan Mark zou doorbrieven. Daar hadden Hans en ik enorme lol om. Mooie tijden. 

Robert, Marcel, José en Marija.

José en ik.