Hoe een liedtekst van Dirk Witte uit 1918 anno 2024 nog zo actueel kan zijn. Het stond op het repertoire van Jean-Louis Pisuisse en ook Gerard Cox heeft het in 1968 opgenomen.
Het wijnglas
's Avonds lezen we in de kranten
Hoe het ging die dag aan 't front,
Zoveel honderd weer gevallen,
Zoveel duizend weer gewond.
Zoveel kinderen zonder vader,
Zoveel moeders zonder kind...
En we vragen wanneer eens toch
Dat gemoord een einde vindt...
Maar des morgens - welk een vreugde
Lezen we in het ochtendblad
Dat er een banket geweest is
In de een of andere stad,
Waar Lloyd George heeft gedronken
Op het welzijn van z'n land,
Waar de oorlog werd gewonnen
Met het wijnglas in de hand!
's Avonds lezen we in de kranten:
Weer een boot getorpedeerd,
Zoveel mensen uitgevaren,
Zoveel maar teruggekeerd.
Zoveel tonnen graan verloren,
Zoveel monden zonder brood,
Zoveel vrouwen, zoveel kinderen
Dichter bij de hongerdood...
Maar des morgens - welk een vreugde
Lezen we in het ochtendblad
Van een rijk en deftig feestmaal
In de een of andere stad,
Waar de "Kaiser" heeft gedronken
Op z'n uitgehongerd land
En de "Alten Gott" geprezen
Met het wijnglas in de hand!
Elke dag brengt nieuwe ellende,
Nieuwe armoe, nieuwe rouw,
Elke dag krijgt ons vertrouwen
In de mensen weer een knauw.
Angstig vragen we hoe lang nog
Deze oorlogswaanzin duurt,
Welke afgezant des duivels
Deze wereld toch bestuurt...
Ernstig gaan de diplomaten
Naar hun feestmaal en banket,
Satan heeft aan 't hoofd der tafel
Zich als schenker neergezet.
En hij vult daar met grijnslach
Telkenmale tot de rand
Met het rode bloed der volkeren
't Willig wijnglas in hun hand!
Hoe het ging die dag aan 't front,
Zoveel honderd weer gevallen,
Zoveel duizend weer gewond.
Zoveel kinderen zonder vader,
Zoveel moeders zonder kind...
En we vragen wanneer eens toch
Dat gemoord een einde vindt...
Maar des morgens - welk een vreugde
Lezen we in het ochtendblad
Dat er een banket geweest is
In de een of andere stad,
Waar Lloyd George heeft gedronken
Op het welzijn van z'n land,
Waar de oorlog werd gewonnen
Met het wijnglas in de hand!
's Avonds lezen we in de kranten:
Weer een boot getorpedeerd,
Zoveel mensen uitgevaren,
Zoveel maar teruggekeerd.
Zoveel tonnen graan verloren,
Zoveel monden zonder brood,
Zoveel vrouwen, zoveel kinderen
Dichter bij de hongerdood...
Maar des morgens - welk een vreugde
Lezen we in het ochtendblad
Van een rijk en deftig feestmaal
In de een of andere stad,
Waar de "Kaiser" heeft gedronken
Op z'n uitgehongerd land
En de "Alten Gott" geprezen
Met het wijnglas in de hand!
Elke dag brengt nieuwe ellende,
Nieuwe armoe, nieuwe rouw,
Elke dag krijgt ons vertrouwen
In de mensen weer een knauw.
Angstig vragen we hoe lang nog
Deze oorlogswaanzin duurt,
Welke afgezant des duivels
Deze wereld toch bestuurt...
Ernstig gaan de diplomaten
Naar hun feestmaal en banket,
Satan heeft aan 't hoofd der tafel
Zich als schenker neergezet.
En hij vult daar met grijnslach
Telkenmale tot de rand
Met het rode bloed der volkeren
't Willig wijnglas in hun hand!
© Dirk Witte, Jean-Louis Pisuisse, Gerard Cox
Het is altijd zo geweest en ben bang dat het altijd zo zal blijven. Over 100 jaar zal deze tekst triest genoeg nog actueel zijn.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat denk ik, mits we er überhaupt nog zijn, ook.
Verwijderen