Het lied 'Ballad Of The Sad Young Men' komt uit de musical 'The Nervous Set' uit 1959 en is geschreven door Tommy Wolf en Fran Landesman. De musical gaat over de Beatnik generatie, een subcultuur die zo vanaf 1946 tot 1963 opleefde met een hoogtepunt in de jaren vijftig. De musical was geen doorslaand succes, maar het lied 'Ballad Of The Sad Young Men', in de musical gezongen in de tweede acte door het personage Jan gespeeld door de actrice Tani Seitz, die sympathiseert met de Beatniks en hun cultuur, is los van de musical een heel eigen leven gaan leiden.
Als u de tekst leest dan begrijpt u de context met het hierboven geschrevene als tijdsbeeld, maar ook dat het is opgepikt door de gay community in de late jaren zestig. In 1962 was het het titelnummer van een album van Anita O' Day. En toen Roberta Flack het zong in de tijd dat ze nog lerares was tijdens haar 'five nighs a week, three sets per night' optredens in locale gaybars in Washington, was de reactie van het publiek op dit nummer de reden dat ze een contract kreeg aangeboden door Joe Dorn die zich onder het publiek bevond en bij Atlantic Records werkte. Het kwam als slotstuk op haar eerste album, 'First Take' uit 1969.
Het nummer is door vele anderen ook op hun repertoire gezet, o.m. Rod McKuen (1960), Steve Lawrence (1966), Petula Clark (1968), Shirley Bassey (1972), Rikkie Lee Jones (1991) en Marc Almond & Anthony Hegarty (2007)
Het is lang geleden dat ik een nummer heb hertaald en hier heb geplaatst, maar ik had er ineens zin in, dus hier is het:
Ballade Van De Trieste Jongens
Zing een lied over trieste jongens, whisky in hun glas
Al het nieuws is weer slecht, zeg je dromen maar gedag
Al die trieste jongens, door neon verlicht
Zittend in de bars, missen al het sterrenlicht
Al die trieste jongens, lopend door straat en laan
Drinken de nacht op, proberen niet kopje onder te gaan
Al die trieste jongens, zingen al is het koud
Proberen het te vergeten, ook zij worden oud
Al die trieste jongens, verstikken in hun jeugd
Proberen stoer te zijn, de waarheid doet geen deugd
De herfst kleurt de bladeren goud, langzaam sterft het hart
Trieste jongens worden oud, dat is hun wreedste smart
Al die trieste jongens, zoekend naar een glimlach
Iemand die ze kunnen omhelzen, al is 't maar voor een dag
Een vermoeid meisje doet haar best maar ze kan,
hoe vrolijk ze ook is, weinig doen voor een trieste jongeman
Een grimmige maan kijkt op hen neer en ziet het gaat mis
Al die trieste jongens, ze veinzen dat het liefde is
Surrogaat maan schijnt voor trieste jongens, veel gedruis
Maar met jouw zachte licht, leidt ze terug naar huis
Al die trieste, trieste, trieste jongens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten