Vandaag, 12 maart, is het de Dag van de Pakketbezorger. Niemand is op dit moment essentiëler dan de pakketbezorger. Vergeet IC-artsen, vergeet verpleegkundigen, vergeet de leraren, het zijn die onderbetaalde zzp'ers die met gierende banden door 30-kilometerzones scheuren om ons dat ene nieuwe truitje van de H&M te bezorgen die de echte helden zijn.
Zij die bij mij weleens aanzitten aan een kaarsverlicht dinertje weten al niet beter meer, er ligt steevast een kristallen messenlegger naast het bord. Dat wordt natuurlijk door niemand meer gedaan, ik kan me ook geen restaurant bedenken waar messenleggers nog in zwang zijn. Ik ben de laatste der Mohikanen.
Vanaf de 17e eeuw tot zeker de eerste helft van de 20e eeuw was het gebruik ervan heel gewoon. Zodra het mes is gebruikt leg je het mes met enkel het uiterste puntje van het lemmet op de messenlegger. Het is natuurlijk om het tafellinnen niet vies te maken.
Tegenwoordig zijn messenleggers meer verzamelobjecten. Je ziet ze bij antiquairs en kringloopwinkels. Maar goed, ik gebruik ze dus gewoon nog als ik gasten heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten