Mijn opa had vroeger een besteldienst, dat is een soort verhuisbedrijf, maar wat kleinschaliger, het was een eenmansbedrijfje en hij deed alles op de bakfiets. Tot over de 80 fietste hij op zijn bakfiets door Den Haag. Hij was een lokale bekendheid omdat hij kriskras overal doorheen fietste en zich niet zo bezighield met triviale zaken als verkeersregels. Met het drukker wordende verkeer werd dat natuurlijk gevaarlijker, en zo hadden mijn vader en zijn broer hem gezegd dat het beter was als hij zich niet meer op de bakfiets door het Haagse stadsverkeer zou begeven. Lang verhaal kort, zij hebben de fiets uit elkaar moeten halen want regelmatig kwamen er berichten van bekenden die vanuit het openbaar vervoer opa zonder op of om kijken zagen manoeuvreren op het drukke Rijswijkse plein.
Het verhaal gaat dat hij in zijn jonge jaren, toen hij eens een wat moeilijkere tijd had met zijn besteldienst, in de regen bij het afval op straat het beeld zag staan van de Heilige Theresia. "Ach meid, sta je hier nou zomaar in de regen" dacht ie bij zichzelf, hij heeft het beeld opgepakt en meegenomen naar huis. Sinds die tijd is het hem met zijn bedrijfje steeds voor de wind gegaan. Dit verhaal speelde de laatste dagen door mijn hoofd, zou het door mijn opa geredde beeld dan uiteindelijk tóch met het afval meegaan? Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen, en waar mijn opa het beeld decennia geleden heeft gered van de ondergang, heb ik het nu ook gedaan en heeft de Heilige Theresia een plaatsje op mijn lanai, net achter Boeddha.
De Heilige Theresia (Theresia van Ávila) was een mystica en leefde van 1515 tot 1582. In 1614 is ze zalig verklaard en in 1622 heilig. In 1970 werd ze als eerste vrouwelijke heilige uitgeroepen tot kerkleraar.
Ten tweede male is de Heilige Theresia gered. |
Mijn opa eind jaren 20, begin jaren 30 met zijn bakfiets, met daarin mijn vader. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten