Toen was geluk ... #22

Mijn vader ging in 1953 wonen in een nieuwe wijk van Den Haag, Morgenstond, destijds hield de bebouwing daar op. Later zijn er nog meer wijken bijgekomen, zoals o.a Bouwlust en Vrederust, ze werden betiteld als de 'naoorlogse wijken'. Er werd zo heel anders gebouwd dan wat tot die tijd gebruikelijk was. Er was ruimschoots aandacht voor groen in de wijk en het werd allemaal wat ruimer opgezet. Ook had ieder gebied binnen de wijk een eigen winkelgalerijtje. Bij ons was die gesitueerd op de Maartensdijklaan, een rijtje van zes winkels. op de foto zie je een apotheek, maar dat werd in de loop van de tijd een zelfbedieningskruidenier Ardi, daarnaast was een drogist vervolgens een groenteman, een bakker, vanzelfsprekend een filiaal van de Haagse bakkerij Hus, een sigarenboer en op de andere hoek een slagerij Kroes.

In de jaren 70 is Ardi vanwege de concurrentie van de grote supermarkten in de buurt weggegaan en kwam er een bloemenwinkel voor in de plaats, ook is later voor de drogist een tapijtenwinkel in de plaats gekomen, wat ik toen als kind al wat misplaatst vond. De rest van de winkels heeft het heel lang volgehouden. Joop Bos de groenteman het langst. Mevrouw Vroegindewei die in Hus werkte, en de familie Bos woonden zelfs achter de winkel. Het kwam in die dagen voor dat winkel en woonruimte bij elkaar hoorden. In Hus was een trapje naar een deur waarachter haar woning zich bevond. Mijn moeder, vroeger zelf filiaalhoudster geweest van Hus, bestelde en betaalde op vrijdag altijd brood en andere zaken die ze van Hus wilde hebben voor het weekend, die ik dan zaterdags ging ophalen. Koos de sigarenboer deed steeds meer aan branchevervaging, je kon op een gegeven moment zelfs gebak bij hem bestellen.

In de buurt werd dit rijtje winkels aangeduid als 'De Hoek', een echte benaming had het niet. "Mama is even naar De Hoek" kon ik antwoorden als buurvrouw tante Stien vroeg of ze thuis was. "Ga jij even voor mama naar De Hoek om..." werd me wel eens gevraagd. Ach ja, deze neringdoenden hoorden net zo bij het dagelijkse leven van mijn jeugd als naar school gaan. Het waren bekende en vertrouwde gezichten. Mooie dierbare herinneringen.