zaterdag 20 april 2019

Donna Dijkhuizen/Carolina Summer

'Ik ga vanavond naar het theater' deelde ik gisteren op mijn werk mee. 'O leuk, waar ga je heen?' 'Naar een voorstelling met de muziek van Donna Summer.' Glazige blikken en een plichtmatig 'nou, veel plezier' was mijn deel. Ze hadden geen idee. Ik weet dat iedereen veel jonger is dan ik, maar kom op mensen, Donna Summer! Zij is het die met de "Bohemian Rhapsody" van de discomuziek "I Feel Love" de bakermat heeft gelegd voor de hedendaagse dancemuziek. Ik ben omringd door cultuurbarbaren.

Je kunt als zangeres qua uiterlijk wel heel erg op Donna Summer lijken, maar klink je dan ook als Donna? Nou, Carolina Dijkhuizen is niet alleen de spitting image van Donna, haar stemgeluid in de niet altijd eenvoudige nummers is bijna één op één. Samen met het Gare Du Nord Orchestra en twee waanzinnige backings, Shirley Storm en Lodewijk (zijn achternaam weet ik helaas niet), brengt ze in twee uur een geweldige doorsnede van Donna's uitgebreide oeuvre. 

Donna's carrière begon in Duitsland in de musical "Hair", maar het was in Nederland waar ze haar eerste grote hit had in 1974 "The Hostage". Ondanks de wereldfaam die haar later ten deel viel, zei ze in interviews steevast een plekje in haar hart te hebben voor 'dat kleine landje aan de Noordzee' waar ze haar eerste hit scoorde. 'In die show met dat rare mannetje' refererend aan Dolf Brouwers in "Van Oekel's Discohoek"  

De muzikanten van Gare Du Nord zetten de muziek van Donna Summer goed neer waarop Carolina kan excelleren ondersteund door de vocalen van Shirley en Lodewijk. De koortjes, om het maar even neerbuigend te zeggen, van veel van Donna's nummers vragen wel iets meer dan simpel meezingen. In het duet "No More Tears" neemt Shirley de partijen van Barbra Streisand op zich en dat doet ze op indrukwekkende wijze. Het komt allemaal voorbij. "State Of Independence", "Could It Be Magic", "I Feel Love", "Bad Girls" en vanzelfsprekend als toegift "Last Dance" Wat ik begreep van Carolina is het nummer "The Hostage" pas later toegevoegd op zoals dat zo mooi heet 'veler verzoek'. Ik snap het wel, ik hoopte er ook op dat ie kwam. Deze voorstelling zou qua professionaliteit en vakman/vrouwschap in de hele wereld gepeeld kunnen worden zonder dat nummer, maar in Nederland móet ie er gewoon in. Donna heeft het zelf op tournees nooit meer gezongen trouwens, omdat het enkel hier een hit was. Haar internationale carrière begon met "Love To Love You Baby" een jaar later. 

Het was een geweldige avond met fantastische muzikanten en een fenomenale zangeres die zo dicht tegen de echte Donna Summer aanzit, dat Donna's zuster Linda die een fragment van Carolina als Donna via een linkje te zien kreeg haar een groot compliment maakte. En Donna? Die keek vanaf haar Queen Of Disco troon in de hemel neer en zag dat het goed was. 



Carolina en Shirley zingen "No More Tears".

Geen opmerkingen:

Een reactie posten