Dat was dus gisteren en wat heb ik weer genoten, het verrassende begin en het daardoor ook bijzondere eind is al geweldig bedacht op zich. Ik verklap niks, want er komen nog voorstellingen, en ik vermoed zomaar een reprise volgend seizoen. De rode draad in de voorstelling is dat het gaat over de 'tussentijd', eigenlijk de tijd waarin we nu leven. Het oude is aan het verdwijnen, maar het nieuwe is er ook nog niet helemaal. Hij neemt dit onder de loep aan de hand van voorbeelden waarin hij ons en zichzelf een grote spiegel voorhoudt. Aan zelfspot heeft Peter geen gebrek, en dat is één van zijn vele leuke kanten, niets is erger dan cabaretiers, of gewoon mensen in het algemeen, die het enorm met zichzelf getroffen hebben en wel eens even gaan vertellen hoe het zit. Peter zet de bezoekers meer aan het denken over rolpatronen en het oordelen en veroordelen door middel van zwart wit denken, terwijl er zoveel nuances zijn. Ieder mens heeft 'een randje', en bij de één is dat randje wat groter dan bij de ander.
Hilarisch is het als hij de relatie en verhouding man/vrouw eens wat nader gaat bekijken, zowel in de liefde als in z'n algemeenheid. Hij vergroot het uit, trekt het in het belachelijke, maar er zit altijd een kern van waarheid in. Tot eind mei is deze geweldige voorstelling nog te zien, maar ik geloof dat het overal uitverkocht is. Mocht mijn vermoeden van een reprise juist zijn, kan ik iedereen aanraden om dan te gaan en eens in die spiegel die Peter voorhoudt te gaan kijken om zodoende zaken eens anders te bezien en te benaderen en niet meteen te oordelen, o ja, en natuurlijk veel te lachen, want de vinger op de zere plek leggen is het leukste om met humor te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten