Het k-woord

Wat is toch die vreselijke gewoonte van sommige mensen om het k-woord te gebruiken in conversaties met als bedoeling om iets kracht bij te zetten. Sterker nog het k-woord wordt gebruikt als bijvoeglijk naamwoord, een totaal overbodig en walgelijk bijvoeglijk naamwoord. Ook in social media komt het k-woord voor, afgekort als kk, in Nederland dan, in het buitenland betekent kk gewoonlijk 'oké'. Het is trouwens typisch Nederlands om (ernstige) ziektes als scheldwoord dan wel krachtterm te gebruiken.

Over het algemeen kun je stellen dat het vaak gebezigd wordt door tieners en mensen met een vrij kleine vocabulaire, waarbij het één het ander niet uitsluit. Uit onmacht zich op een normale manier te kunnen uiten of denken dat het stoer is wordt het k-woord gebruikt om iets te benadrukken. Wat je werkelijk etaleert bij het gebruik van het k-woord is je domheid. Want ook al is je woordenschat beperkt, je hoeft geen Einstein te zijn om te kunnen bedenken dat door te onpas het k-woord roepen je andere mensen enorm pijn kunt doen. Als je dat niet begrijpt val je in de categorie 'zwakbegaafd', en dat is weer een heel andere discussie.

Zelf heb ik nooit de behoefte of aandrang gehad het k-woord als scheldwoord of krachtterm te gebruiken, en, nu ik er zo over nadenk, niemand in mijn omgeving. Ik geloof dat ik er ook iets van zou zeggen als het wel zo was. Ik vernam gisteren het volgende van een buschauffeur die twitterde:
 "Ja, vervelende schreeuwpuber; het gebruik van kanker als scheld- en stopwoord is een prima reden om je uit m'n bus te schoppen."
En ik ben het daar roerend mee eens, niemand hoeft dat te tolereren. Ik kan me zo voorstellen dat er op scholen een zero tolerance-beleid is betreffende het k-woord, althans dat hoop ik. En zij die menen toch het k-woord te moeten gebruiken omdat ze anders niet duidelijk kunnen maken wat ze willen mogen uit bussen, trams, treinen, metro's, winkels, restaurants, of eender wat gezet worden en de toegang geweigerd.