Toen was geluk... #36

Dat wij, kinderen van de jaren zestig en zeventig, nog leven mag, naar de maatstaven van vandaag, een wonder heten. Er was nog geen helmplicht, dus zat mijn vader zonder helm op zijn brommer en ik eveneens blootshoofds achterop. Autogordels? Het woord bestond nog niet eens. Wij hadden geen auto maar als kind mocht ik wel eens bij bekenden voorin zitten of zelfs op schoot van de bestuurder, dat vond ik geweldig. Totdat Postbus 51 of Veilig Verkeer Nederland begin jaren zeventig met een 'awareness-spotje' kwam.

Ik heb geprobeerd het spotje op te zoeken maar op het wereld wijde web is het niet te vinden, zodat ik het vanuit mijn herinnering zal proberen te omschrijven. De bedoeling was om mensen er op te wijzen dat kinderen het beste op de achterbank konden zitten en niet voor in de auto, let wel dit waren nog de jaren zonder autogordel. Het was een animatie-spotje, waarin een crash werd getoond, het kind voorin op schoot van de bijrijdster vloog, hoepla, zó door de voorruit. Dat maakte op mij als kind zo'n enorme indruk, dat ik absoluut niet meer voor in de auto wilde zitten, hoe fantastisch ik dat ook vond voordien. Voor mij heeft dat spotje destijds duidelijk zijn doel bereikt.