Bovenmatige warmte, we kunnen er in Nederland niet mee omgaan. Er zijn grofweg twee groepen mensen, zij die op verbeten wijze bij herhaling kond doen van het feit hoe heerlijk ze het vinden dat het 38 graden is, en anderen die doorlopend klagen dat het veel te warm is. Zelf behoor ik tot degenen die absoluut niet tegen warmte kunnen, maar het gewoon accepteren omdat het niet helpt als je erover blijft zeuren. Het is wat het is. Vervolgens komen er vermoeiende discussies opgang of een korte broek voor mannen nu wel of niet kan op de werkvloer en hoe lang de rok/jurk van vrouwen moet zijn en of open schoenen wel of niet mogen. Meeveren met de omstandigheden, Nederlanders kunnen het niet. Calvinistisch tot in het graf.
Ik blijf op te warme dagen het liefste binnen, en ik probeer dat zoveel mogelijk ook te bewerkstelligen, daarnaast heeft hitte een bijkomend voordeel voor mij, vanwege algehele loomheid slaap ik als een os. Nu ik weer mag werken is het fijn dat er op mijn werkplek een airco is die het ook daadwerkelijk doet, zodat het prima vertoeven is. Ik heb jarenlang bij een bedrijf gewerkt waar de airco steevast kapot was. Waar ik wel op moet anticiperen is dat ik voldoende drink. Van nature ben ik niet zo'n drinker, meermalen hebben mensen hun zorgen erover geuit, maar mijn lichaam vraagt er gewoon niet om. Nu ga ik bewust zo nu en dan wat water drinken, niet omdat ik dorst heb, maar omdat het verstandig is met deze temperaturen. Ik moet mezelf er een beetje toe dwingen.
Ik heb wel oog voor anderen, zo heb ik vorig jaar toen het ook al zo achterlijk heet was, de werkmannen die in de woning naast me een badkamer aan het installeren waren op een ijsje getrakteerd. Er waren nog geen bewoners, en ik vind dat normaal, van huis uit meegekregen. Dat heeft niet iedereen. Met volledige verbazing vernam ik van hovenier Patrick dat hij bij een klant aan het werk was in de tuin en vroeg of hij z'n waterfles mocht vullen, als antwoord kreeg dat dat niet niet ging, want dat kost geld, hij moest zelf z'n water maar meenemen. Let wel, deze klant kan wel een hovenier betalen om de tuin te doen, en wat kost een fles water uit de kraan? Of de dame die aan de duidelijk verhitte DHL-bezorgster vroeg of ze wat wilde drinken, waarna bleek dat zij de vijfenzeventigste (!) klant was aan wie ze bezorgde, en dat zij de eerste was die haar dat aanbood.
Zoals ik al zei, wij zijn nog niet klaar voor die klimaatverandering, er dient vooral eerst een verandering in ons denken en doen plaats te vinden op velerlei gebied.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten