Vorig jaar had de tv gids die ik elke twee weken koop, TV-film, een grapje, de dag na 31 maart stond als 32 maart genoteerd. Ja, zij zijn mij er eentje! Ik vond dat inderdaad wel grappig en had het geplaatst op Twitter, want ik ben mij er ook eentje, maar dat wist u al. Een paar dagen geleden kwam er een reactie op, het was niet gerelateerd aan het grapje maar iemand vroeg mij of ik gids nummer 7 (van dit jaar) nog had, want daar stond een artikel in welke de vraagsteller graag wilde hebben, bovendien stond er een foto van de desbetreffende dame op de omslag.
Ik weet dat ik tot de laatste tien mensen in Nederland behoor die nog een fysieke tv-gids in gebruik heeft, dus de kans dat iemand anders deze persoon kon helpen was klein, en ik had de gids nog, lag op het stapeltje om in de papierbak te verdwijnen. Hij wilde geld gaan storten voor het gidsje en de portokosten, maar u kent me, ik ben een gever, en dat gidsje koop ik, zoals gezegd, toch al elke twee weken, en wat kost nou het opsturen ervan? Drie euro? Ik deelde hem mee dat dat niet nodig was, en dat ik aanstaande zaterdag postzegels zou gaan halen en het kleinood op de bus zou doen, dan had ie het dinsdag.
Hij vond dat prima maar dacht er ook aan dat in deze tijd naar een winkel gaan niet zo heel erg aan te moedigen is en legde het principe van de postzegelcode uit. De postzegelcode. Ik had er nog nooit van gehoord. Op de webpagina van PostNL klik je op post versturen en dan is er een mogelijkheid om online een postzegelcode te kopen die je via je bank betaald. Je volgt de stapjes en dan verschijnt er een code van negen cijfers en letters in een vierkantje die je vervolgens op het te versturen item schrijft waar normaliter de postzegel komt.
Wist u dat? Ik was met stomheid geslagen. Zo zelfs dat ik niet echt geloofde dat het zou werken. Ik schaam mij er niet voor dat ik eerst het instructiefilmpje heb moeten bekijken eer ik het echt begreep. Maar jawel hoor, gisteren kreeg ik bericht dat het tijdschrift in goede orde was ontvangen. We leven toch in een wondere wereld, de postzegel staat op het punt van overbodigheid. Maar u vindt toch ook dat de magie van de postzegel al volledig was geëlimineerd sinds het tot een soort stickertje is verworden? De postzegelcode, de beste uitvinding sinds het voorgesneden brood, al is de kans groot dat u er al tien jaar mee werkt, terwijl mij het pas deze week onder de aandacht werd gebracht.
Ik loop altijd hopeloos achter op nieuwerwetse zaken, ik ben geen ziener, ik heb zo lang mogelijk vastgehouden aan vinyl toen anderen allang de cd hadden omarmd, en nu ik nog cd's koop word ik door diezelfde mensen alweer met rollende ogen bekeken, want zij luisteren alles via streaming of hoe dat ook mag heten, en sterker nog, sommigen kopen nu weer het veel duurdere eerder met hoongelach door hen weggeworpen vinyl, want dat is weer hip. Het is toch niet meer bij te houden en te volgen voor een mens op jaren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten