Vierkante kilometer

Sinds ergens begin maart speelt mijn leven zich af op één vierkante kilometer. Niet dat ik daarvoor nou heel erg veel buiten die vierkante kilometer kwam, mijn werk, de boodschapjes, sportschool, theater, leuke restaurants, is allemaal daarbinnen te vinden. Maar u begrijpt dat de sportschool, het theater en de restaurants sinds het begin van de lockdown-light niet meer te bezoeken zijn. En het ziet er ook naar uit dat dat nog wel even zal duren, langer dan de meesten hopen of denken. Ikzelf denk niet zoveel, ik kan het u aanraden, het geeft een hoop rust. Overmacht doet iets geks met me, ik leg me er bij neer, zoek en vind de zilveren lijntjes en geniet van dat wat nog wel mogelijk is in plaats van gillend en schreeuwend boos te zijn op de lucht. Er verandert namelijk niets door.

En ja, ook ik mis de tête-à-tête's met lieve vrienden, de uitstapjes die we doorgaans maken, de bioscoop en restaurants die we buiten die vierkante kilometer bezoeken, of gewoon even bij elkaar thuis langsgaan. Dank God voor deze tijd waarin we via social media gewoon op de hoogte kunnen blijven van hoe het een ieder vergaat. Ook ik vind het jammer dat er verschillende theatervoorstellingen niet meer door kunnen gaan, maar denk meteen ook aan alle medewerkers van de producties en de theaters die zonder inkomen zitten. Na aanvankelijk het wel prettig te vinden om even niet te kunnen sporten, merk ik dat mijn lichaam vindt dat het wel weer zou mogen, maar ook dat is nu niet anders. Ik geloof dat mijn sportschool ook online lessen aanbiedt nu, maar daar heb ik niet zoveel mee, en ik ga ook niet buiten rennen of plotseling op skates door de buurt razen, als ik dat leuk had gevonden had ik dat wel al eerder gedaan.

Om die vierkante kilometer uit te komen zou ik met het openbaar vervoer moeten en het spreekt voor zich dat ik me daar nu niet in begeef, ik vind dat dat is voorbehouden voor hen die écht een vitaal beroep hebben. En dan, ik ontmoet 32 uur per week al genoeg vreemde mensen dat ik niet de behoefte heb om dat in de huidige situatie in mijn vrije tijd vrijwillig ook nog eens op te gaan zoeken. Ik heb voor mezelf uitgemaakt dat ik het op mijn vierkante kilometer wel kan uithouden, hoe lang het ook gaat duren allemaal. Het is een troostrijke en geruststellende gedachte.