Duurzaam wonen

Tussen hoop en vrees sla ik de werkzaamheden gade aan het fietspad langs de vijver waar ik aan woon. Door het prachtige struweel wordt het fietspad aan het gezichtsveld van ons bewoners ontrokken, maar de gemeente vindt dat de 'waterpartijen meer een open karakter moeten krijgen'. Naast dat ik het voor ons bewoners meer dan erg vind als de rücksichtlose bomengestapo blind de orders van de gemeente opvolgt, denk ik ook aan alle (water)vogels die er hun plekje vinden in of onder de beschutting van al dat mooie groen. Ik houd u op de hoogte, de voor-foto's heb ik al gemaakt om ze te kunnen gaan vergelijken met de na-foto's.

Tegelijkertijd is de woningbouw waarvan ik een woning bewoon bezig met het project 'Duurzaam Wonen'. Daar ben ik dan meteen wat meer enthousiast over. Het wordt aangekondigd als het zorgen dat de woning klaar wordt gemaakt voor de toekomst waarin we minder energie gebruiken, om de wereld samen een beetje beter te maken voor ons en de volgende generaties. Nou u begrijpt, daar ben ik erg voor. In mijn straat is er, begin dit jaar, begonnen met de appartementen en nu zijn de maisonnettes, waar ik er een van bewoon, aan de beurt. Ze houden nog een beetje een slag om de arm over wát er nu precies gaat gebeuren, maar de termen 'betere isolatie en ventilatie' en 'verspilling van warmte tegengaan' zijn in de communicatie reeds benoemd.

Gisteren lag er een uitnodiging in de bus met daarbij een klein presentje, een eco-cube. Eco-cube? Eco-cube. Een vierkant van gerecycled plastic(!) gemaakt dingetje waar je flessen en pakken tot de laatste drup kan laten uitlekken. Een lief gebaar, maar ik ben meteen alert met dit soort giftjes. Met spiegeltjes en kraaltjes zijn de indianen ook zand in de ogen gestrooid met de vreselijkste gevolgen van dien.

Maar goed, het duurzaam maken van de woningen is een mooi en noodzakelijk streven in deze tijd, dus ik zal de avond die voor mij is ingepland bezoeken. Ze hebben het zo gedaan dat de bewoners in kleine groepen in de proefwoning die al duurzaam gemaakt is worden ontvangen om aldaar informatie te krijgen en ook om vragen te kunnen stellen. De avond waarop ik ben ingedeeld kan ik, het is op één van de songfestivalavonden nota bene, maar voor dat dat begint ben ik alweer thuis. Ik begrijp dat ze daar, net zoals ze met EK- of WK-wedstrijden zouden hebben gedaan, rekening mee hebben gehouden. Ik ben benieuwd, ik heb al een blik naar binnen geworpen in de proefwoning en heb niet echt heel veel aan verandering gezien, maar waarschijnlijk zullen het meer onzichtbare aanpassingen zijn. 

Ik vind het een fijne gedachte dat ik door een woning te betrekken van een stichting die zich bezighoudt met duurzaamheid en milieu zelf daar ook een klein steentje aan bijdraag. Nu maar hopen dat de gemeente zich daar ook van bewust is en niet als een dolle al het prachtige groen weghaalt vanwege 'het open karakter'. Voor wie in godsnaam? De fietsers die langsfietsen zal het aan hun kont roesten, en wij, de bewoners en de dieren, vinden het groen juist zo fijn.  Zoals gezegd, tussen hoop en vrees. 

De eco-cube. Wat is mijn leven tot nu toe zinloos geweest!