Afgelopen weekend was een weekend van vrienden. Zaterdagmiddag kwamen Rick en Chris op bezoek om na veel te lange tijd weer eens fijn bij te praten over van alles en tegelijkertijd een klein diner te nuttigen. Ik heb pas bloemkoolrijst ontdekt, en vind het zelf erg lekker, zodat ik dat met wat groentes en tandoori kipfilethaasjes uit de oven voor hen had bereid. Als dessert was daar aardbeientiramisu, wat ik bij vriendin Anita had gegeten een tijdje terug, en van wie ik het recept had gekregen. Voordeel daarvan is dat je het een avond van te voren al moet maken omdat het in de koelkast moet opstijven. Het was weer gezellig zoals altijd en we hebben alweer plannen gemaakt voor en volgend uitstapje met elkaar.
Zondag kwamen Steven, Carolien, Kimi en Vikki vanuit het verre Eindhoven om met elkaar in Rotterdam het Stoomschip Rotterdam te bezoeken. Ik ben daar wel eens geweest, maar het blijft een fascinerende en geweldig leuke ervaring om het nog eens te doen. Ze kwamen bij mij voor een bakje koffie om vervolgens op weg te gaan. Rotterdam zou Rotterdam niet zijn als er niet weer eens wegomleggingen waren, zodat we niet meteen de Erasmusbrug op konden draaien, maar via een soort u-bocht constructie kwamen we tóch daar uit waar we wilden zijn. Bij het betreden van de SS Rotterdam werd mij meteen duidelijk gemaakt dat wij hier niet met een boot van doen hadden, maar met een schip. Ja, er is een verschil wat voor ons landrotten niet altijd meteen duidelijk is, en dan het is het StoomSCHIP Rotterdam en niet de stoomBOOT Rotterdam, dat is meer iets voor hoogbejaarde kindervrienden uit Spanje.
Allereerst gingen we lunchen om ons vervolgens te dompelen in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw, de gloriejaren van het schip en de grandeur die daarbij hoort. Het is en blijft een geweldige ontdekkingstocht waar de enthousiaste vrijwilligers, oudere dames en heren, waarvan het overgrote deel zelf hebben gewerkt op het schip, een meer dan grote bijdrage aan leveren met hun verhalen over het wat en hoe van de verschillende ruimtes, met hier en daar een persoonlijk tintje. Hoe klein de wereld is bleek wel toen mijn gasten bekenden uit Eindhoven tegenkwamen. What are the odds? Na nog een drankje gedaan te hebben, stond het prachtige weer ons toe om een wandeling te maken over Katendrecht naar Hotel New York. De dag sloten we af met een copieus diner bij Rasa Sayang, waar we tot onze verrassing, nou ja vooral tot die van mij omdat dat nooit is geweest, buiten konden zitten.
Ik kijk terug op een geweldig leuk weekend met fijne mensen. We hebben het goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten