Je laat ze echt niet in de steek

Er zijn teksten die zo binnen komen en de luisteraar/lezer een draai om de oren geven, dat er niets meer aan toe te voegen is. Dit is zo'n tekst uit het repertoire van Jasperina de Jong.

Je Laat Ze Echt Niet In De Steek

Je laat ze echt niet in de steek
Zo één of twee keer in de week
Ga je geregeld naar ze toe
De laatste tijd wat minder vaak
Maar dat is een normale zaak
Het is per slot een heel gedoe

Je hebt je werk en je gezin
Je ouders zien dat zelf wel in
Ze zijn de laatsten om te klagen
En ze zijn kinderlijk verrukt
Als het je eindelijk weer eens lukt
Zo één keer in de veertien dagen

Daar zit je bij ze in de stoel
Met dat vervloekte schuldgevoel
Omdat de strijd is uitgestreden
En zij de nederlaag hebben geleden

Nadat er eerst naar het behoort
Naar de gezondheid enzovoort
Omstandig is geïnformeerd
Komt er meer gloed in het gesprek
Aan stof natuurlijk geen gebrek
Er is weer heel wat gepasseerd

Ze waren naar een huwelijksfeest
Was jij er ook maar bij geweest
Het was een dagje om te stelen
De bruid in het lang en prachtig weer
En ze vertellen nog veel meer
Wat je geen ene moer kan schelen

Maar je hebt tact dat scheelt een boel
En bovendien dat schuldgevoel
Omdat de strijd is uitgestreden
En zij de nederlaag hebben geleden

Jouw aandacht is gesimuleerd
Maar zij zijn echt geïnteresseerd
In hoe je zo je leven vult
En je bericht ze mondjesmaat
Over hetgeen je doet en laat

Het vraagt wel veel van je geduld
Precies zoals hij vroeger dee
Slurpt pa luidruchtig van zijn thee
En tic die hem is ingeschapen
Maar ach de opgewonden griet
Die zich zo hevig daaraan stiet
Die is nu zacht en kalm ontslapen

Je geeft ze nooit meer een groot smoel
Want je hebt nu dat schuldgevoel
Omdat de strijd is uitgestreden
En zij de nederlaag hebben geleden

Je kijkt die vreemde mensen aan
Ze hebben heus hun best gedaan
Ze deden wat je noemt hun plicht
En straks verteren ze tot stof
Mijn god wat is het leven tof
Wat is het enig ingericht

Want zelf bedoel je het ook goed
Je toon is nu zo honingzoet
Dat het niet langer valt te dragen
En 't afscheid komt al tamelijk gauw
Eigenlijk vlugger dan je wou
't Zit er weer op voor veertien dagen

Dan is er zonder zin of doel
Weer dat vervloekte schuldgevoel
Omdat de strijd is uitgestreden
En zij de nederlaag hebben geleden

© Guus Vleugel, Joop Stokkermans, Jasperina de Jong