Bij de Himba's in Namibië wordt de geboortedatum van een kind niet vastgesteld op het moment dat het ter wereld komt, noch op het moment van bevruchting maar al veel eerder. Op de dag dat het kind in de geest van zijn moeder komt.
Als een vrouw besluit dat het tijd is om een kind te krijgen, dan rust ze onder een boom en luistert net zolang tot ze het lied van het kind kan horen dat geboren wil worden. Nadat ze het lied van het kind heeft gehoord gaat ze naar haar man die de vader van het kind zal zijn om hem dit gezang te leren. Als ze vervolgens de liefde bedrijven om het kind te verwekken zingen ze het gezang om het uit te nodigen.
Als de moeder zwanger is, leert ze het gezang van dit kind aan de vroedvrouwen en oudste vrouwen van het dorp. Meteen als het kind geboren wordt zingen de vrouwen om hem heen zijn/haar liedje om het kind te verwelkomen.
Naarmate het kind opgroeit leren de andere dorpelingen zijn/haar liedje ook. Als het kind valt of gewond raakt zal er altijd iemand zijn die het optilt en het liedje voor hem/haar zingt. Ook als het kind iets geweldigs doet of met succes door overgangsrituelen gaat zingen de mensen uit het dorp zijn/haar liedje om het kind te eren.
Er is nog een kans dat de dorpelingen voor het kind gaan zingen. Als de persoon op elk moment in zijn/haar leven anti sociaal gedrag vertoont of iets misdadigs doet. dan wordt deze naar het centrum van het dorp geroepen en vormen de mensen van de gemeenschap een cirkel om hem/haar heen. Ze zingen dan zijn/haar liedje. De dorpelingen erkennen dan dat het corrigeren van niet gewenst gedrag niet door straffen gaat, maar door liefde en herinnering aan de identiteit. Wanneer je je eigen liedje herkent wil je niet iets doen wat de ander zou schaden.
Het geldt hun hele leven. Bij het huwelijk komen de liedjes van twee personen samen. En op het sterfbed komen de dorpelingen bij elkaar en zingen voor de laatste keer het eigen liedje van de stervende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten