Nu woon ik al meer dan de helft van mijn leven in de regio Rotterdam, maar had tot kortgeleden nooit van Trompenburg gehoord. Een aantal jaar geleden vertelde een oud collega er over en recenter deelde Facebookvriend en mijn voorganger als columnist bij het radioprogramma "Uit De Kast", Jan de Grauw mee dat hij er wat werk ging exposeren. Nochtans is het een heel oud stadspark waarvan de aanleg reeds in 1820 begon en sinds 1958 voor publiek toegankelijk is. Zelf heb ik wel even moeten opzoeken wat een 'arboretum' is, dat is een bomentuin of een bomenverzameling. Misschien wist u dat wel en anders is dit meteen het woord van de dag. Door de jaren heen is Trompenburg uitgebreid tot de acht hectare die het nu is.
Vrienden Rick en Chris kenden het ook niet, dus vonden wij het een mooie gelegenheid om Trompenburg te gaan bezoeken. Het ligt precies tussen onze domicilies in, het was voor hen en mij een half uurtje fietsen. Ik had een mevrouw van Google in mijn oor die me de weg influisterde en het was een heerlijke route door het bos en de mooie straten en lanen van Kralingen. De tuinen zijn gesitueerd midden in de stad op een plek waar ik al honderden keren nietsvermoedend langs ben gereden. Wat ons vooral verbaasde was dat je meteen het gevoel van de stad achter je laat zodra je de tuinen in wandelt. Na de fietstocht zijn we als eerste naar het theehuis gegaan, waar ze gelukkig ook koffie schenken, om met een taartje erbij fijn buiten in de theetuin even aan te sterken en wat bij te kletsen.
Bij de entree hadden we een kaartje overhandigd gekregen zodat we een route konden bepalen, maar wij zijn van leven op de rand dus zijn we meer op gevoel gaan lopen. Met dat gevoel zit het wel goed, want toen er een regenbui was waren we precies bij de kassen waar cactussen staan zodat we daar konden schuilen. We hebben onze ogen uitgekeken naar hoe fraai alles is aangelegd. En Trompenburg is nog steeds in ontwikkeling, zo is er een begin gemaakt met de aanleg van het 'voedselbos'. De bedoeling daarvan is dat voedselproductie, ecologische rijkdom en belevingswaarde er gecombineerd gaan worden. Wij konden er niet over uit dat we deze tuinen, zo dicht in de buurt, nog nooit hadden bezocht. De zomer is langzaam aan het eind, dus veel was uitgebloeid, maar wij hebben nu al zin om volgend voorjaar c/q begin van de zomer Trompenburg weer te gaan bezoeken.
Ook hebben we de expositie 'Stille plekken' in het entreegebouw van Jan bezocht en zijn tekeningen in grafiet, houtskool en pastel bewonderd. Erg mooi. Jan is een getalenteerd mens op velerlei gebied.
Wij komen zeker terug in Trompenburg nu we deze parel in de stad hebben ontdekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten