Weegschaal

Nee, mijn sterrenbeeld is stier. Dit blogje gaat over mijn nieuwste aanschaf: een personenweegschaal. Ik had er een, hoor, maar toen ik er een tijdje terug op wilde gaan staan bleek ie kapot. Ik had 'm al toen ik in de jaren tachtig in Den Haag voor het eerst een appartementje betrok, dus hij heeft het nog lang uitgehouden. Ik merkte aan mijn kleding en aan mijn reflectie in de spiegel dat er wat gewicht is bijgekomen. Nee, de term 'coronakilo's' zult u mij niet zien of horen gebruiken. Gewichtstoename is niet een van de symptomen van de pandemie. Dat doen we toch echt zelf. Daarnaast was sportschoolbezoek een aantal keer tijdens de lockdowns niet mogelijk. Er zijn dan mensen die direct naar alternatieven zoeken om in beweging te blijven. Ik behoor niet tot die mensen. Sterker nog, toen we een tijdje terug weer mochten, was ik zo gewend aan het niet meer sporten, dat ik het eigenlijk wel lekker vond en toen ik een week na de heropening nog geen aanstalten maakte om te gaan, trok ik mijn conclusie dat sportschoolbezoek er voor mij niet meer inzit en heb ik mijn abonnement opgezegd. 

Dit betekent niet dat ik nooit meer lid zal worden van een sportschool, maar nu even niet, geen zin meer. En als man van middelbare leeftijd is het ook geen noodzaak meer om nog in het volle licht te willen staan en te roepen: "neem mij!" Dank God dat die dagen voorbij zijn. Maar om nu jezelf te laten vervetten is dan weer het andere uiterste en dat dreigde wel. Ik heb niet echt een weegschaal nodig om dat te merken, maar het is wel fijn om te kunnen zien dat het is zoals het is. Of nou ja, fijn, meer een bevestiging van het onafwendbare. Maar denken dat je een weegschaal wilt kopen en het daadwerkelijk ook doen zijn twee verschillende dingen. Gisteren dan toch gedaan. Het is een elektronisch wonder dat, naast het aangeven van het gewicht, van alles kan meten, lichaamsvet en -vocht, bot- en spiermassa, caloriebehoefte en het kan ook met een app op de smartfoon zodat je 'thuis en onderweg altijd een overzicht hebt van de gemeten waarden'. Nou, u kent mij, daar doe ik vanzelfsprekend helemaal niks mee. Ik hoef alleen maar te weten wat ik weeg en of dat vermindert als ik mijn eetgewoonten wat aanpas. Dat is het. Wat vet, vocht, botten en spieren doen, I couldn't care less. 

Eén van de vele voordelen van oud zijn is dat je niet meer hijgend mee hoeft te doen met elke hype en nouveauté. Maar goed, ik weeg dus te veel en daarmee ga ik aan de slag. Niet als een randdebiel mezelf uithongeren of me meteen in een heel extreem eetregime storten. Ook ga ik bij gelegenheid lekker uit eten en neem dan gewoon wijn en toetjes en bij uitstapjes gaan we ook heerlijk uitgebreid lunchen en niet met een zakje meegebrachte boterhammetjes ergens rillerig op een bankje armetierig zitten zijn. Mijn laatste jaren moeten wel leuk zijn, maar een beetje letten op de gezondheid kan geen kwaad. En als deze weegschaal net zolang meegaat als de vorige, doet ie nog dienst lang nadat ik er niet meer ben.