Claude

Als Eurovisie Songfestivalliefhebber heb ik het na het organisatorisch debacle van dit jaar al eerder gezegd, wat mij betreft had Nederland zich in ieder geval voor 2025 beter kunnen afmelden. Naast Nederland doen er in 2025 nog 37 andere landen mee, ook Israël. Genocide plegen is voor de organisatie geen reden om het land van deelname uit te sluiten, wat eerder bij het oorlogszuchtige Rusland wel is gebeurd. U weet, het Israëlische MorrocanOil is hoofdsponsor, het één zal gerust iets met het ander te maken hebben. Dat de Israëlische delegatie zich ten opzicht van andere landen heeft misdragen is, waarschijnlijk mede daardoor, ook verder zonder consequenties gebleven. 

Maar de EBU heeft nu een heel nieuw protocol uitgerold zodat de editie van 2025 in Bazel, Zwitserland dan hopelijk zonder incidenten zal gaan verlopen. Ik denk dat het nog vies zal tegenvallen, en ja, ik weet dat het een muziekfestival is, maar nogmaals over de participatie van Israël wordt, in mijn optiek terecht, gefronst. Maar genoeg daarover, we zullen het gaan zien in mei 2025

In zekere zin sluit dit blogje naadloos aan op die van gisteren, waar ik mijn fossiel zijn ten opzichte van de huidige muziekscene heb uitgelicht. Gisteren is bekend geworden wie Nederland zal gaan vertegenwoordigen. Dat is Claude, de zanger met de vrolijke Nederlands-Franse nummers als 'Ladada Mon Dernier Mot', 'Layla' en 'Écoutez-moi'. Zijn eerste hit hoorde ik wel eens voorbij komen op de radio. Ik luister enkel 's morgens naar de radio als de wekkerradio afgaat. En dan dacht ik: wat een leuk nummer, maar heb nooit geweten wie het zong, tot ik de afgelopen serie van 'Beste Zangers' zag en Claude daar één van de gasten was. 

Wat een geweldig leuk en lief mens en wat een goede zanger en performer! De keus voor hem snap ik helemaal. Ik ga ervan uit dat het liedje, wat later zal worden bekend gemaakt, op dezelfde leest geschoeid zal zijn als zijn hits. Ook stoer van hem dat hij met de bittere nasmaak van het Eurovisie Songfestival van 2024 toch mee wil doen voor Nederland op een festival wat mijns inziens een beetje op z'n laatste benen loopt.