Dat wat ik nu wel eens doe, een kaarsje aansteken voor de sfeer en gezelligheid, dat werd vroeger bij ons thuis enkel en uitsluitend gedaan vanaf kerstavond tot en met oudjaarsavond. Maar dan was het ook een hele batterij aan kaarsen hoor, ik denk wel zo'n twintig tot vijfentwintig stuks verspreid over de kamer en achterkamer. Elektrisch licht werd dan niet gebruikt. Ik kan me nog herinneren hoe magisch ik dat als kind vond.
Ook het uitblazen van de kaarsen en de geur die dat gaf, als ik dat nu ruik, word ik meteen naar de jaren van mijn jeugd gekatapulteerd. Mijn moeder vond die lucht minder geslaagd, zodat er op enig moment een kaarsendover in ons huis kwam. Je blies de kaars niet uit, maar je doofde 'm uit met dat ding. Ik weet nou niet meer of het veel scheelde, volgens mij bleef de uitgedoofde kaars ook nog wel walmen, maar misschien minder. We hadden er ongeveer zo een als op de foto, van koper. Het ding is verloren gegaan in de tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten