Op onderstaande foto ziet u mijn zus en mij op eerste kerstdag 1992 bij onze ouders in Doetinchem. Wij kijken in d'oude kerststal. Die kerststal is er al sinds ik me kan heugen en ik geloof dat ie eerst van opa en oma van vaders kant is geweest. Hoe vaak heb ik 'm niet opgezet en om de zoveel jaar vond mijn moeder het weer eens tijd om het (kunst)mos te verversen.
Het is een algemene kerststal, daarmee bedoel ik dat de figuren in de tijd dat het gemaakt is in verschillende maten zijn vervaardigd in dezelfde kleuren. Ik heb ooit eens bij vrienden thuis een grotere versie ervan gezien en onlangs bij ons bezoek aan het Kunstmuseum in Rotterdam met een tentoonstelling van en over kerstallen en nóg groter exemplaar maar ook met de identieke beeldjes.
Ooit toen ik nog thuis woonde en tante Jopie en ome Ton bij ons kerst vierden en ook bleven slapen, werd dat met logeerbedden in de woonkamer gedaan. Daartoe moest deze eerst rookvrij gemaakt worden, want er werd wat afgerookt in die dagen. Ome Ton deed de openslaande deuren van de achterkamer open, terwijl die van de voorkamer ook al open waren. Een windhoos was het resultaat met als gevolg dat het kerststalletje in elkaar stortte met rampzalige gevolgen voor de bewoners en bezoekers van de stal. Verschillende beeldjes waren gebroken of beschadigd. Maar dat werd waar het kon gerepareerd en de stal werd gewoon ieder jaar weer opgezet.
Ik ben nu de eigenaar van de kerststal en de eerste jaren zette ik 'm trouw op, maar de laatste jaren blijft de stal gewoon in de doos in de berging staan. Het is nogal een ding en er moet echt ruimte voor gemaakt worden. En de beeldjes zijn, zoals al gemeld, niet meer zo mooi. Wat overblijft is natuurlijk de nostalgie en de herinnering. En wie weet dat ik ooit in de toekomst ineens weer zin heb in de kersstal. Gelukkig hebben we de foto's nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten