Laverend met m'n kar door de paden van de plaatselijke Albert Heijn, vroeg een vrouw aan mij:
"Jij bent toch Frans?"
Even dacht ik dat mijn optreden gisteravond mij nu al bekendheid had geven, maar de vrouw zei: "Je moet wel even terug in de tijd hoor, naar Den Haag, de Leyweg, ik ben Debby"
Debby was in de tijd dat ik nog in Den Haag woonde en werkte mijn collega van de afdeling platen, platen ja, nog geen CD's, ik werkte aan de andere kant van de etage op de afdeling boeken.
Ze vertelde dat ze me al vaker had zien lopen en dacht dat ik het niet kon zijn, helemaal uit Den Haag.
Het bleek dat ze al 14 jaar vlak in de buurt woont.
We hebben even staan kletsen over toen en hoe het nu met haar ging.
Na ziekte gaat het nu gelukkig weer goed met haar.
Teruglopend naar huis mijmerde ik even over de tijd van toen en dacht dat ik nog wel een foto had waar zij opstond, dat klopte.
We spreken van 1 september 1985, de dag dat we met 3 busjes vol collega's naar de Efteling zijn geweest, 26 (zésentwíntig) jaar geleden dus......
Debby met de geruite blouse, naast haar Ankie Sebo waar ik destijds goed mee omging en rechts staat Erik.
jo je bent geen spat verandert wel leuk zo n truch blik toch
BeantwoordenVerwijderenJa, wat Els hierboven meldt: je bent geen spat veranderd. Is dan ook niet zo vreemd dat Debbie jou dus nog wel herkende. Zes-en-twintig-jaar!
BeantwoordenVerwijderenWel leuk om iemand na zo'n tijd weer even te spreken..