Goed voornemen?

Nu het jaar ten einde loopt en er weer een nieuw begint, is er voor veel mensen een punt gekomen om nu dan eindelijk dat goede voornemen door te zetten. In januari komt er steevast weer een nieuwe lichting sporters op de sportschool, die het dan meestal een aantal weken/maanden volhouden.

Omdat ik niet altijd in de pas loop en veelal mijn eigen plan trek heb ook ik een voornemen voor het nieuwe jaar en dat is mijn sportschoolabonnement opzeggen, sterker nog ik heb dat vandaag gedaan.
De laatste tijd merkte ik dat ik er niet veel zin meer in had en ook mijn lichaam had er genoeg van.

Let wel: ik heb het 23 (drieëntwintig) jaar gedaan, m'n verloofde uit die tijd vond nodig dat ik dat ging doen, dus ik ging. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik er ooit een half jaar mee ben gestopt, onder zachte dwang van een andere verloofde die vond dat ik veels te veel met sporten bezig was.
Bovenstaande is ook één van de redenen dat ik geen verloofdes meer wil en alle aanzoeken in die richting rücksichtslos van de hand wijs, maar daar gaat het nu niet om.

Zoals de Dolle Mina's destijds hun BH's verbranden om hun standpunt kracht bij te zetten, zo heb ik mijn sporttas en sportschoenen met enig ceremonieel in de afvalcontainer geworpen. Ze waren toch tot op de draad versleten en aan vervanging toe, maar het gaat om het symbolische karakter van de daad.

Voor nu voelt het als een bevrijding en wie weet heb ik er over een tijdje wel weer zin in, of ga ik iets anders doen.