Delft

Vandaag, 29 juni,  is het de Internationale Dag van de Tropen. Het gaat niet goed met de tropen. Ontbossing, klimaatverandering, en dat terwijl de tropische gebieden zo essentieel zijn voor de aarde. Ze hebben een groot en belangrijk ecosysteem, en zorgen dat mensen in de omgeving in leven kunnen blijven. Op 29 juni staan we stil bij het belang van het gebied, en kijken we naar hoe we dat in leven kunnen houden.

Nou, ik ben op een rol, want gisteren heb ik, na Den Haag, een dagje Delft gedaan. Ik had zin in de antiek- en curiosamarkt die er vanaf april t/m oktober op zaterdagen langs de grachten is. Ook omdat de temperaturen de dagen die komen gaan weer naar onprettige hoogtes zullen stijgen waardoor ik me niet buiten waag, dacht ik, ik neem het er nu nog maar van. Bij mijn laatste werkgever was het heerlijk koel altijd, dus vond ik het geen probleem om op tropische dagen te werken, maar nu, zoals gezegd, hou ik laag profiel. Het zijn volgens de vooruitzichten maar een paar dagen.

Delft dus, en omdat mijn moeder er geboren is voelt het ook als een oude bekende omdat we er wel eens kwamen, maar meer een oude bekende die je niet zo vaak ziet maar waar veel vertrouwd is. Allereerst langs de grachten de kramen bekeken met de koopwaar. Ik meen me te herinneren dat mijn moeders broer, oom Bertus, die altijd in Delft is blijven wonen, met zijn vrouw tante Riet, ook wel eens zo'n kraam hebben bemand en dat mijn ouders hen destijds hebben geholpen. Er is heel wat te zien, mijn moeder loopt dan altijd in gedachten mee, vooral omdat ik zoveel zie wat ik herken van vroeger, en haar stem als ik ergens over twijfel: "Kind, je kunt toch niet alles wat je moeder ooit heeft gehad ook weer kopen." Ik heb er deze keer naar geluisterd, want hoe geweldig die emaille broodtrommel van vroeger er ook uitzag, waar moet ik 'm in godsnaam neerzetten, en daarbij, ik heb brood in de vriezer. En €8- voor het lepeldoosje van toen vond ik wat veel. 

Natuurlijk wel weer even naar de Jozefstraat waar het gouden steentje met mama's initialen, JEFG, ligt. Na haar overlijden een herinnering aan waar het ooit begonnen is. Nog even door het pittoreske Delft gewandeld en mezelf getrakteerd op een softijsje, daar had ik zo'n zin in. Daarna naar de Markt waar vriend Hans al enige jaren met succes een souvenirwinkel uitbaat. Hans en ik gaan terug naar de jaren negentig van de vorige eeuw, waarin wij dezelfde muzikale passie hadden en nog hebben en we veel uit gingen. Deze keer was hij er en hij reageerde verrast op mijn 'kijk es wat de kat naar binnen sleept'. Hij zette meteen een stoel naast de zijne buiten en ik kreeg een lekker kopje koffie met een koek. Het is daar geweldig zitten op die hoek, lekker mensen kijken. Tussen de drukke bedrijven door, de winkel loopt goed, even wat bijgekletst. Dus bij deze meteen de tip: mocht u ooit het geweldige Delft willen bezoeken, en waarom zou u dat niet want het is een bijzonder mooie en leuke stad, ga dan vooral ook even langs Delft Souvenirshop tegenover het stadhuis op de Markt, er is van alles te vinden, nee is er niet te koop. 

Zo na drieën was het voor mij tijd om weer op huis aan te gaan na wederom een heerlijke dag. Deze, zoals ik het zie, pre-pensioen periode kom ik zo wel door. 

Hans en ik voor zijn winkel met links een bacheloretteparty van dames op leeftijd en de stoeltjes
waarop we zaten alles te bekijken. 

Mama's steentje in de Jozefstraat.