In Memoriam: Corry Brokken

In 1954 bracht de in Breda geboren Corry Brokken haar eerst plaat uit, 2 jaar later mocht ze samen met Jetty Paerl Nederland vertegenwoordigen op het allereerste Eurovisie Songfestival met "Voorgoed Voorbij". In 1957 deed ze weer mee en won als eerste Nederlandse met "Net Als Toen". Het jaar erna ging ze nogmaals maar eindigde op een gedeelde laatste plaats. In 1959 deed ze weer mee aan de Nationale Finale maar werd niet uitgekozen om nog eens namens Nederland naar het festival te gaan.

In 1960 nam ze een Nederlandse vertaling op van het Édith Piaf chanson "Milord", een lied over een prostituee, en dat wás wat in het conservatieve Nederland van die jaren, maar het lied stond desondanks 16 weken op de eerste plaats van de toenmalige hitparade en ze kreeg er een gouden plaat voor. Ondanks dat ze zelf geen revue liefhebster was, trad ze  op in de Sleeswijkrevue van Snip & Snap.

Tussen 1961 en 1972 presenteerde Corry televisieshows, en bleef ze platen maken. Haar repertoire bestond uit het zogenaamde 'betere Nederlandse lied'. In 1963 ontving ze een Edison. Ook in Duitsland genoot ze een grote populariteit, zong vertalingen van haar Nederlandse hits in het Duits en presenteerde ook daar tussen 1967 en 1970 grote televisieshows. In 1966 werd ze gevraagd om Duitsland op het Eurovise Songfestival te vertegenwoordigen, maar ze bedankte er voor.  In 1973 bracht ze haar laatste album uit met liedjes van Toon Hermans

In 1976 presenteerde ze het Eurovisie Songfestival dat in dat jaar in Nederland werd gehouden vanwege de winst van Teach In een jaar eerder. En toen verdween ze uit beeld. Corry begon op 42 jarige leeftijd aan een studie rechten, en studeerde af op straf- en familierecht en begon toen met haar man Jan Meijerink een advocatenkantoor. In 1990 werd ze geïnstalleerd als rechter en sloot haar loopbaan bij de rechterlijke macht af als rechter voor het leven.

Nooit was ze ingegaan op verzoeken uit binnen- en buitenland om de microfoon weer ter hand te nemen, ze wees alles hooghartig van de hand. Het was haar dochter Nancy die in 1994 haar moeder overhaalde om door al haar oude opnames te gaan struinen voor een dubbel cd, iets wat Corry altijd had geweigerd. in 1995 won ze een ere-Edison voor die dubbel cd en kroop het bloed waar het niet gaan kon en nam ze een nieuwe cd op onder de toepasselijke titel "Nooit Gedacht". Het werd geen groot succes.

Wel heel succesvol was haar boek met memoires onder de titel "Wat Mij Betreft". In 2006 moest ze haar rol als gastvedette bij de theatergroep Purper vroegtijdig beëindigen omdat er borstkanker was geconstateerd. In 2008 werd Corry getroffen door een herseninfarct, waarvan ze langdurig moest revalideren. In 2009 verscheen een vervolg op haar memoires onder de titel "Toegift". waarin Corry verteld hoe het haar na 2000 is vergaan.

Op 2 juni j.l. werd door Corry's familie bekend gemaakt dat ze was overleden. Ze is 83 jaar geworden.