dinsdag 21 juni 2016

Vaag

Als werkzoekende in de 21e eeuw is het toverwoord 'jouw netwerk'. Alles en iedereen die ik tot nog toe gesproken heb over het zoeken van werk in het algemeen geven aan dat het merendeel van de banen via het eigen netwerk worden ingevuld. Om het te illustreren wordt er middels grafieken getoond dat 70% van de vacatures nooit in de openbaarheid komt omdat die via netwerken aan mensen worden gekoppeld. Ik had geen idee.

Iets anders wat er heden ten dage is, is recruitment. Gisteren kreeg ik er onverwacht mee te maken toen ik werd benaderd door een recruiter die mijn CV op een vacaturesite was tegengekomen, en mij polste voor een functie binnen haar bedrijf. Wat voor bedrijf het was bleef wat vaag, ook de producten waarover ik zou gaan adviseren was niet geheel duidelijk. Dit besefte ze waarschijnlijk zelf ook, want ze besloot dat als ik nieuwsgierig was naar wat zij exact doen ik moest reageren. De mail was niet geheel zonder taalfouten, dus ik vond het enigszins 'fishy' om er ook maar eens een Engelse term in te gooien, maar aan de andere kant 'hij die zonder taalfouten is werpe de eerste steen.'

Natuurlijk stond onderaan de mail het bedrijf en even googelen gaf wat inzicht, het is een heus en best wel groot bedrijf, en als ik het goed begrepen heb zetten zij mensen in voor andere bedrijven.
Dus voilà, ik heb gereageerd met volledige CV, daar vroeg ze om, en wacht af, het is slechts een voorselectie en wie weet val ik al meteen af. Maar niet geschoten....



Geen opmerkingen:

Een reactie posten