Nu maken mensen doorlopend foto's van zaken wat je vroeger niet in je hoofd haalde. Een bord eten, of 839 foto's van je kat. Op vakantie worden nu gerust honderden foto's gemaakt die, als je geluk hebt, ook nog allemaal op Facebook of Instagram geplaatst worden omdat men werkelijk het idee heeft dat ze allemaal worden bekeken. Kill your darlings is hier meer dan ooit van toepassing. Selecteer, reduceer het tot een handzaam aantal, dat kijkt prettiger. Overkill ligt namelijk op de loer.
Maar het gaat ook zo makkelijk, je klikt maar raak en je ziet meteen ook het resultaat. Dat was vroeger ook anders. Terug van vakantie werden de rolletjes weggebracht en duurde het een paar dagen, soms zelfs een week eer de foto's waren ontwikkeld en afgedrukt. Dan maar hopen of ze waren gelukt, niet bewogen waren of te donker. Later had je één uur service, dat was wat duurder, maar dan had je binnen een uur je foto's al in bezit.
De camera's en smartphones van nu denken ook zelf na. Als het te donker is zal vanzelf de flits in werking treden. Hoe anders was dat in de vorige eeuw. Je moest zelf beslissen of je wilde gaan flitsen, en vervolgens een flitsblokje op je toestel monteren. Als je de foto had gemaakt en je spoelde handmatig de film door dan draaide het blokje mee. Je kon per blokje vier foto's maken, maar het gebeurde (mij) regelmatig dat ik een al gebruikte kant van het blokje aan de voorkant zette, of dat ik bij het doorspoelen naar een volgende foto een al gebruikte kant naar voren draaide. Dan had je een mislukte foto, wat ook betekende weer één foto minder van de 24 of 36. Nu maak je er gewoon nog één en nog één en nog één en nog één, enz., enz..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten