Kind van vandaag

Ik had een andere wonderschone parel uit het Nederlandse culturele erfgoed in gedachten voor vandaag, maar afgelopen donderdag maakte de indrukwekkende gebeurtenissen dat dit lied van Robert Long uit 1977 zich aan me opdrong omdat het zo verrassend actueel is. Nog steeds.

Kind Van Vandaag

Kind van vandaag

Vraag me niet waarom de wereld lichter is wanneer je ogen open zijn

En waarom 'ie zo donker is wanneer je ze weer sluit

Voor teveel volwassenen is 't net andersom

Daar ziet de wereld met gesloten ogen er juist beter uit

Da's waar

Maar misschien dat jij kunt zorgen

Dat ons wereldje er morgen ietsje minder lullig uitziet dan vandaag

Waarom we zelf niets doen en steeds op jullie hopen weet ik niet m'n kind

Maar 't is wel een goeie vraag

Kind van vandaag

Ik weet 't wel, je hebt gelijk, ook ik doe mee

Ik had vroeger ook een grote bek, je zegt terecht

"Wat doe je nu je zelf volwassen bent"

Niets meneer, je schrijft een stukkie naar de krant, da's alles wat je doet

Je vreet gewoon maar door, dat ben je zo gewend

Dat is waar

Maar misschien zul jij een licht zijn of een deel van een gezicht zijn

Dat de ogen niet beschaamd hoeft neer te slaan

M'n ouders hoopten ook op mij, ik kon 't niet

Al deed ik ook m'n best en daarom moet jij verder gaan

Kind van vandaag

Je kijkt me aan, zie jij de vouwen om m'n mond

Dat is niet van de lach alleen

Hoe meer ik om me heen kijk des te vaker voel ik pijn

Wist je dat wanneer je ouder wordt er steeds meer dingen zijn

Die hoe je 't bekijkt steeds van minder echt van waarde zijn

Heus, dat is waar

Maar misschien dat jij de moed hebt als je weet dat jij 't goed hebt

Dat je door vecht tot je allerlaatste brug

Maar als 't je niet lukt misschien de moed je in de schoenen zakt m'n kind

Denk dan nog even aan me terug

Kind van vandaag.....

© Robert Long