zondag 28 januari 2024

Het verhaal van de foto

Onderstaande foto is gemaakt op zaterdagavond 19 mei 1984. Drie dames op de foto zijn mijn collega's van de boekhandel van V&D Leyweg en twee dames zijn voormalige werknemers van de boekhandel en werden op een andere afdeling geplaatst omdat ik kwam. Ja, mooier kan ik het niet maken. Maar geen rancune of afgunst, samen met hun mannen hebben we leuke avondjes met elkaar doorgebracht en zijn zelfs gezamenlijk dagjes uit geweest. Henk Smit, de man van Toewy, kon dan aan een personenbusje komen waarmee we o.m. naar een dierentuin zijn geweest en de Efteling.

Maar deze avond zijn we uit eten geweest (volgens mijn dagboek) maar waar staat er niet bij en heb ik ook helemaal geen herinnering meer aan. De foto is gemaakt bij Jan en Nel den Boer thuis, en die naam kunt u zich wellicht nog herinneren. Nel is de (voormalige) collega bij wie ik een paar jaar geleden spontaan aanbelde en waar ik nu zo'n twee keer per jaar een geweldig leuke middag doorbreng. Ze is inmiddels 88 jaar en still going strong. 

Op de foto ziet u mij met nieuw haar. Ik had tot een paar dagen daarvoor nog mijn 'lokkapsel' wat ik van kinds af aan heb gehad, maar ik wilde in die tijd van alles en vooral anders, en het is misschien niet zo goed te zien, maar dit is een Simon Le Bon-kapsel ten tijde van 'The Reflex'. Ik wilde dat heel graag. Adriënne mijn kapster uit die tijd snapte het helemaal, ik geloof dat ik knipsels met foto's uit een popblad had meegenomen ter inspiratie. Later dat jaar sloegen we door en had ik ineens coupe soleil, dat was een faux pas, hoewel het er wel weer heel stoer uitzag toen het er uit begon te groeien. Ik zie me nog thuiskomen en m'n moeder welhaast een hartverzakking kreeg. Voor die coupe soleil had ik de lp-hoes van Patricia Paay 'Dreamworld' meegenomen als voorbeeld. Ik heb echt gekke dingen gedaan. Zoals die leren broek die ik aan heb en die ook de week ervoor was aangeschaft. Aah, the young.... zullen we maar denken.

Van de mensen die zo'n leuke avond hadden met elkaar zijn er nog maar vier in leven. Naast mij (duh, wie schrijft anders dit blogje) zijn dat Nel, Toewy en Corry. Ik heb dierbare herinneringen aan de avondjes en uitstapjes die we met elkaar hebben gemaakt en als ik bij Nel ben praten we honderd uit over van alles en passeren de dagen van weleer natuurlijk ook de revue.

Jan den Boer, Dien Esseveld, Nel den Boer, little ole me, Lenie Dijkman
Harry Dijkman, Corry de Ridder, Henk Smit, Toewy Smit, Jan Esseveld. 

Simon Le Bon. Dat haar wilde ik ook. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten