Uber

U weet inmiddels dat ik met enige reserves alle nieuwerwetsigheid die de huidige maatschappij in steeds sneller tempo te bieden heeft tegemoet treed. Voor mij is in principe alles al goed zoals het is, maar ook ik ga, vaak in de achterhoede, mee in de vaart der volkeren. Vaak aangespoord door de lieve mensen om me heen die het oudje geduldig de voordelen van iets uitleggen waar ik met een wat argwanende blik naar kijk.

Ik moet plots denken aan mijn grootouders van vaders kant die tot op hoge leeftijd, ver in de tachtig, op zichzelf hebben gewoond zonder warm water en douche. De teil met opgewarmd water, dat was goed genoeg voor hen vonden ze. Nou zover wil ik niet gaan, ik doe ook mijn was niet aan de oever van de IJssel en ik heb gewoon warm water en een douche, maar ik heb die desinteresse voor het nieuwe niet van een vreemde. Zo heb ik nog steeds geen 'slimme meter'. Waarom zou ik? Mijn huidige meter doet het nog prima. 

Voor mijn reis naar het, ik hoop, zonnige Málaga heb ik natuurlijk tickets geboekt, die je, en dat is ook niets voor mij, niet fysiek meer hoeft te tonen, het doorgeven van je vluchtnummer is voldoende op het vliegveld. Ik vind daar wat van, maar de nieuwe tijd, net wat u zegt, ik ga daar dan wat onwennig in mee. En daarnaast moet ik wel want er zíjn ook helemaal geen tickets om te printen. Voor de reis naar het vliegveld zou ik met metro en bus kunnen, dat is het voordeel van in Rotterdam opstappen, maar er was op de dag dat ik wilde afreizen enkel nog een vlucht die hysterisch vroeg gaat, dat ik dan op het nippertje aan zou komen, zodat ik na enig googelen bij sneleentaxi.nl uitkwam. Dat vond ik heel hip en happening van mezelf. Ik heb een rit besteld zodat ik op tijd op de luchthaven ben en dan op m'n gemak een ontbijtje kan nuttigen alvorens naar Málaga af te reizen.

In het tijdschrift over Málaga, waar ik eerder over heb geschreven, stond dat er vanaf het vliegveld met trein, bus of taxi naar het centrum kan worden gegaan. Ik had al uitgezocht dat ik het beste voor een taxi kan kiezen. Die staan daar gewoon. Maar dat blijkt niet meer van deze tijd. Talitha vertelde me dat ik met een Uber moest gaan. Een Uber. Ik weet wel wat dat is, ik ben niet uit de poppenkast gevallen, maar ik vind dat meer iets voor de huidige generatie. Ik ben toch meer van de taxi's die er nu eenmaal staan. Maar nee, met zachte dwang en liefdevolle uitleg werd mij verteld hoe fijn een Uber is. En ik weet dat mijn dierbare vriend Robert, die voor zijn werk over de hele wereld reist, zich in elk land waar ie moet zijn zich het ongans ubert. Dus vooruit, ik ben overstag gegaan.

De app is op mijn telefoon geïnstalleerd en ik heb nu, als ik in Málaga arriveer, een date met een Uber-chauffeur. Die weet ook mijn vluchtnummer en houdt rekening met eventuele vertraging. Een uur voor ik land komt ie in de lucht, nou ja, hij komt niet naast mijn vliegtuig vliegen, maar ik ontvang dan z'n gegevens. Als ik geland ben moet ik contact met hem opnemen. Geen idee ook hoe dat gaat, met een berichtje of echt bellen? Ach, ik zie het wel. Het lijkt toch net een soort (blind)date of meer nog een criminele transactie. Het voordeel is dat er al een prijs is bepaald die ik achteraf middels creditcard betaal. Nou echt hoor, ik vínd dit! En zo zet ik weer een onwennig stapje in de moderne tijd. Mijn vader kon wel eens zeggen: "Ik word te oud voor de wereld". En ik denk dat ook met enige regelmaat. Een Uber. Ik. Het moet toch niet gekker worden.