Van sommige dingen zou je hopen en ook verwachten dat het er niet meer zou zijn, maar een rondje op het web leerde me dat het gewoon nog wordt verkocht. Ik moest er van de week zonder enige aanleiding aan denken. De vliegenplakstrip. Voor de geest komt bij mij een vakantie in de prille jaren zeventig naar Hierden of Eerbeek. Wij huurden daar een vakantiewoning nabij een boerderij met koeien in de wei, en ja, daar zijn vliegen. Dus hing er zo'n uitgerolde vliegenplakstrip met vliegenlijkjes aan een lamp of zoiets. Vaagjes herinner ik me dat mijn moeder er tegenaan is gelopen. Ik vind het een gruwelijk iets, zo'n vliegenplakstrip, wat een nare dood voor de vliegen, vastgeplakt zitten en langzaam sterven. Daarnaast vind ik het ook ranzig, en begrijp niet dat het nog in de handel is, laat staan wie zoiets nog koopt.
Het was trouwens een snoepfabrikant (!) die de vliegenplakstrip heeft uitgevonden, Theodor Kaiser. De eerste strips waren gedrenkt in een mengsel van vet, hars, olie en honing. In de jaren vijftig kwamen er ook strips op de markt die insecticide bevatten. De huidige strips werken op basis van natuurlijke ingrediënten omdat het gebruik van insecticide sinds 2007 in Europa is verboden. In mijn jeugd heb ik dus nog gewoon insecticide ingeademd, maar ja, er werd toen ook overal gerookt, tot de leerkracht in de klas aan toe, tevens heb ik zonder helm achterop de brommer gezeten bij mijn vader en auto's hadden geen autogordels. Dat ik het nog tot dit moment gehaald heb!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten