The Millèn

Weken geleden hadden Talitha en ik besloten om op vrijdag 20 mei te gaan lunchen bij The Millèn. 'Toren', 'uitzicht', 'werk', 'hotel', waren de woorden die ik hoorde en ik heb me er verder niet zo heel erg in verdiept, omdat het met Talitha altijd gezellig en leuk is wat we ook gaan doen. Ik weet alleen dat ik heb gezegd toen de plannen werden gesmeed: "Mooi in m'n vrije week en op de geboortedag van mijn moeder."

Het restaurant The Millèn is gesitueerd in de Millenniumtoren bij het Centraal Station waar ook het Marriott Hotel in is gevestigd. Tevens is daar het hoofdkantoor van Talitha's werk op de twintigste verdieping. En zie hier de kernwoorden die ik had onthouden. Het restaurant is van chef-kok Wim Severein en het heeft sinds december 2018 een Michelinster. Dát wist ik dus niet en werd daardoor enorm verrast door de ambiance, het geweldige personeel en vooral de overheerlijke lunch. 

Wij leven op de rand, dus wij kozen voor het 3 gangen verrassings-lunchmenu, waarbij natuurlijk wel werd geïnformeerd of we iets niet wilden/lusten. Dat werd unaniem garnalen omdat Talitha er allergisch voor is en ik het niet lekker vind. Ik ga hier niet opsommen wat voor heerlijks we allemaal voorgeschoteld kregen, het is een blog en geen schoolkrantverslag van de basisschool. De jongens die ons van alles voorzagen vertelden precies tot in detail wat het was en waar het vandaan kwam, ook van de overheerlijke (dessert)wijn werd verteld uit welk land en van welk huis het kwam en werd de smaak omschreven. Kortom een feest!

We hadden mooi uitzicht over het stationsplein en wat zich daar allemaal afspeelt terwijl we in de fijne sfeer van The Millèn konden onthaasten. Er heerst rust en de jongens van de bediening nemen de tijd om, zoals gezegd, alles uit te leggen en een praatje te maken. Er is niets mis met lunchen of dineren in een restaurant waar dynamiek en drukte is, maar om zo boven het gewemel van de stad in een oase van serene otium te vertoeven is een cadeautje aan jezelf.

U begrijpt dat we dit vast nog eens gaan doen en ik kan het een ieder aanbevelen mits u niet van de spareribs achtige eten-tot-je-ploft cuisine bent. Maar mijn lezers inschattend zal dat niet het geval zijn.