De onvergetelijke generatie

Wij zijn nu 'de ouderen' maar.....

We zijn geboren in de jaren '50, '60 en '70 toen dingen gebouwd werden om lang mee te gaan. We groeiden op met de belofte: 'dit nooit weer' in de jaren '50, met protesten voor verandering in de jaren '60 en met grote dromen in de jaren '70. We zaten op school met krijtschoolborden in de jaren '60, maakten aantekeningen in de klas in de jaren '70 en typten op logge typmachines in de jaren '80. We werden verliefd, misschien wel meer dan eens, stichtten gezinnen of leefden vrij, ontdekten onszelf in de jaren '80 en '90. We dansten door de jaren '80 met cassettebandjes in onze zakken en grote dromen in ons hart. We leerden het rustiger aan te doen in de jaren '00. We werden wijzer in de jaren '10. En hier zijn we dan, nog steeds sterk in de jaren '20. Acht decennia. Twee verschillende eeuwen. Twee verschillende millennia.

We gingen van draaischijftelefoons naar FaceTime-gesprekken. Van vinylplaten naar muziek streamen vanuit onzichtbare wolken. Van handgeschreven liefdesbrieven naar sms'jes die in seconden de oceaan over vliegen. We zaten met gekruiste benen op een hoogpolig tapijt naar zwart-wittelevisie te kijken, toen kleurentelevisie, toen HD-televisie, en nu bingewatchen we Netflix. We herinneren ons de eerste computers, machines zo groot als kasten, en nu hebben we meer macht in de palm van onze hand. We droegen wat goed voelde: broeken met wijde pijpen, minirokken, jumpsuits, vredessjaals en Levi's. We hebben polio-angsten, mazelenuitbraken, varkensgriep en onlangs COVID-19 overleefd. We leerden fietsen op driewielers, toen fietsen, toen brommers, toen benzine slurpende auto's, en nu zweven we geluidloos in elektrische auto's. We speelden, knikkeren, touwtjespringen, verstoppertje, hinkelen, voordat spelletjes in een telefoonscherm pasten. We lazen. We stelden vragen. We gaven om anderen.

We dronken limonade uit glazen flessen en water rechtstreeks uit de kraan. We aten wat vers was, niet wat in plastic verpakt zat of thuisbezorgd werd. En door dit alles heen zagen we de wereld voor onze ogen veranderen. We zagen biologie veranderen van schetsen uit schoolboeken naar gentherapie en DNA-mapping. We zagen de mensheid naar de sterren reiken en op de maan landen. We zagen muren vallen en ideeën opkomen. We hebben echt "alles gezien". Onze generatie is een generatie die de grootste kloof in de geschiedenis heeft overbrugd, van analoge kindertijd naar digitale volwassenheid. We leerden ons aan te passen, te overleven, te evolueren. We worden niet alleen ouder, we zijn ervaren. 

Aan iedereen van deze buitengewone generatie: Maak een buiging. Jullie zijn de levende geschiedenis. Jullie zijn degenen die herinneren. En jullie zijn degenen die er nog steeds zijn, die nog steeds in ontwikkeling zijn. Op ons, de onvergetelijke generatie.