Weet u het nog? 1 januari 2002, we gingen over op de euro. Onze geesten werden er rijp voor gemaakt met 'ding flof bips', De eerste letters van de landen die gezamenlijk op 1 januari de euro invoerden, Duitsland, Italië, Nederland, Griekenland, Frankrijk, Luxemburg, Oostenrijk, Finland, België, Ierland, Portugal en Spanje. Dit ezelsbruggetje is bedacht door Pim Gerrits van reclamebureau Publics. Hoe zou dat zijn gegaan in die meetings, is Pim veelvuldig op de schouders geslagen en heeft hij promotie gekregen? Dat hij drie landen was vergeten die ook de euro op die datum invoerden (Monaco, San Marino en Vaticaan), dat laten we maar even buiten beschouwing. In Nederland kregen we in december 2001 een gratis kennismakingssetje met euromuntjes.
Ik weet nog dat we in de winkel alle artikelen dubbel moesten prijzen, ik heb mijn hele boekenafdeling handmatig van europrijzen voorzien, ik weet nog de omrekenkoers, 1 euro was 2,20371 gulden. U moet voor de grap vandaag de dag eens terugrekenen naar guldens, een lichte apoplexie is niet uitgesloten, al is het natuurlijk na bijna 25 jaar niet meer realistisch. Ik geloof dat ik het n.a.v. lijsten deed en dat het voor een bepaalde tijd dubbel geprijsd moest blijven.
Het was even wennen omdat guldens voor Europa een uniek kenmerk hadden, het stelsel was verdeeld in kwarten, in plaats van kwintielen, wat gebruikelijker was in de ons omliggende landen. De euro had dat ook, dus €0,20, 2, 20 en 200 i.p.v. ƒ0.25. 2,50, 25 en 250. Daarnaast kwam de in 1983 afgeschafte cent weer terug en ook een muntje van twee cent. Finland was al heel snel klaar met die één en twee cent muntjes en Nederland stopte er in 2004 mee, alles werd afgerond op vijf cent. De muntjes zijn nog wel geldig, maar wie heeft ze nog? In sommige landen worden ze nog gebruikt, dus daar kunt u ze nog ontvangen, maar meestentijds gebruiken we contant geld niet meer zo vaak.
Men had een maand de tijd, van 2 januari tot 28 januari 2002, om zowel met guldens als met euro's te betalen. Daarna werden enkel nog euro's geaccepteerd. Op de kassa kon je destijds beide aanslaan als men ermee betaalde, maar het wisselgeld werd in euro's teruggegeven, dat rekende de kassa uit.
Ik weet nog dat we het toen uitriepen als we een euromunt uit een ander land in de kassa kregen: "Ik heb er één uit Spanje!" "Oh, laat es zien!" Er kwamen ook speciale mappen in de handel waarbij je alle muntjes uit de twaalf landen kon sparen. De vader van mijn collega Rijnie deed dat dus. In die beginperiode letten we goed op, tot het moment dat Rijnie zei dat ie alles compleet had. Maar ja, Monaco, San Marino en Vaticaan dus, het zijn en waren geen EU landen maar mochten wel als enige niet EU landen eigen euromunten slaan en deden dat ook. Daar voorzag de map niet in en de munten daar geslagen zijn heel moeilijk aan te komen en daardoor ook vrij kostbaar. De Monegaskische twee euromunt van Grace Kelly wordt aangeboden voor €1000 en voor die van Fort Monaco zelfs tussen de €2000 en €4000 euro.
Inmiddels kijkt denk ik niemand meer naar waar de muntjes vandaan komen, en zijn Slovenië (2007), Cyprus, Malta (2008), Slowakije (2009), Estland (2011), Andorra (2013), Letland (2014) Litouwen (2015) en Kroatië (2023) toegevoegd aan de rij landen waar de euro een wettig betaalmiddel is. Andorra gebruikte al sinds het begin in 2002 de euro als betaalmiddel, maar in 2013 heeft het land voor het eerst eigen munten geslagen.
Er is nu dus een hele generatie opgegroeid voor wie de gulden en ons zo mooie gekleurde Nederlandse papiergeld (buitenlandse vrienden vonden het net Monopolygeld) niet hebben meegemaakt.
 |
| De verzamelmap voor euromuntjes |
 |
| Het kennismakingssetje. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten