Chester

U herinnert het zich nog wel, bank Chester zou twee weken levertijd hebben, maar wie schetst mijn verbazing dat na een week ik al bericht kreeg dat ie was gearriveerd bij Woonstore. Mijn oude bank heb ik gratis aangeboden op een buurtwebpagina, maar daar is geen respons op. De kringloopwinkel komt vanwege corona niet thuis ophalen, dan rest nog één optie: grofvuil. Grofvuil komt de oude bank echter pas 17 september ophalen. Nu had ik Chester daarna kunnen laten bezorgen, maar Woonstore is, omdat het een verzameling van tientallen verschillende designers is, meer een zelf meenemen winkel, met een, dat neem ik dan aan, niet zo'n groot magazijn. Chester staat er dan ernstig in de weg met als gevolg dat ie van links naar rechts wordt getrokken en geduwd. Vandaar werd ingepland dat Chester gisteren geleverd zou gaan worden.

Tussen 13.00 en 15.00 uur werd mij meegedeeld, maar op de dag zelf kreeg ik bericht dat het zo voorspoedig ging dat ze er tussen 12.00 en 14.00 uur zouden zijn. Klokslag 12.00 uur, als het de eerste maandag van de maand zou zijn geweest hadden de sirenes geloeid, werd er aangebeld. Nu weet ik uit ervaring dat mensen met een ondersteunend beroep precies weten wat zij vooral niet hoeven doen. Tijdens mijn jarenlange dienstverband in een groot warenhuis waren het de collega's van de diensten (laad- en losruimte en technische dienst) die op elk willekeurig moment konden opsommen wat niet tot hun takenpakket hoorde. Ook reparatie beroepen benoemen eerst wat er niet gaat gebeuren, als ik mijn lekke fietsband wil laten repareren bij de fietsenmaker is steevast het eerste wat hij zegt: "Daar heb ik nu geen tijd voor, dat duurt een paar dagen". Zonder dat ik daar specifiek om vraag, die band wil ik graag gerepareerd en wanneer maakt me niet zoveel uit. 

Ook mensen die spullen leveren hoeven veel dingen niet, vinden ze. "Er is geen lift" zei één van de twee mannen die Chester kwamen bezorgen. Ik antwoordde bevestigend. "Op mijn afleverbon staat dat er een lift is". Ik deelde mee dat ik nooit gezegd heb dat er een lift is, sterker nog op die vraag bij het bestellen heb ik 'nee' geantwoord. Van de drie maisonnettewoningen in mijn straat zijn er twee mét en één zonder lift. Ik vermoed dus dat degene die de afleverbon heeft gemaakt ervan uitging dat er een lift zou zijn. "Dan laat ik 'm hier staan" zei de bezorger beslist. Omdat ik weet dat dingen weigeren te doen bij de beroepsgroep hoort, blijf ik kalm en beheerst en antwoordde dat ik Chester alleen niet naar boven krijg dus dat hij de bank dan weer mee mag nemen. Ik voegde er aan toe dat ik voor de bezorging extra betaald heb. Hij weet natuurlijk ook dat zulks door zijn werkgever hem niet in dank wordt afgenomen en richtte zich tot zijn kompaan met de mededeling: "Nou kom op, het is maar één etage". 

Chester werd binnen gezet, maar aan uitpakken en monteren begonnen ze niet, hoewel dat wel op de bon stond. "We hebben 'm al naar boven gebracht". Dan ben ik er wel weer klaar mee. Ga. Ze waren vroeg op schema en dat wilden ze waarschijnlijk graag zo houden. Daar stond Chester dan in een enorme doos. Op m'n gemak het karton verwijderd, en ik zag dat er geen pootjes onder zaten. Zo op het eerste oog zaten die er ook niet bij. Maar bij het verwijderen van het plastic ontdekte ik dat er een geheim compartiment in Chester zat, en daar zaten de pootjes in. Dat geheime compartiment kan nog van pas komen om mijn kunst in op te bergen in tijden van oorlog, maar dit geheel terzijde. Pootjes eronder gemonteerd en Chester op z'n plaats gezet.

Nu heb je wel eens dat je meubels koopt en als ze eenmaal thuis staan je er zeker van bent dat je een miskoop hebt gedaan. Toen ik Chester in de winkel zag staan wist ik al in één oogopslag dat dit voor mij de bank der banken was, en nu ie er staat is het gewoon of ie er altijd al gestaan heeft. Dat inzicht en gevoel komt bij 'mijn mensen', waar het interieur aangaat, vaker voor. Of zoals Will het tegen Grace zei, die binnenhuisarchitecte is in de serie "Will & Grace":  "Die baan van jou is niet écht een baan, dat gedoe met stoffen, gordijnkwastjes en kussentjes, gays doen dat met hun ogen dicht".

Maar goed, organiseren gaat me dan iets minder af. Tot 17 september staat aan de overkant van Chester zijn voorganger. 

Chester.