In Memoriam: Willem Nijholt

Sommige mensen staan voor mij op eenzame hoogte, Willem Nijholt is zo iemand. Vanaf mijn prilste jeugd hoorde hij bij mijn leven. Natuurlijk voor het eerst als Koen de Graaf in 'Oebele', samen met onder meer Wieteke van Dort met wie hij onlosmakelijk verbonden was, in hun beider carrière kruisten hun wegen veelvuldig. Dit had natuurlijk alles te maken met hun Indische achtergrond. Willem werd op 19 juli 1934 geboren in Gombong op Midden-Java. Op achtjarige leeftijd kwam hij samen met zijn moeder in het Jappenkamp terecht waar wat hij daar heeft meegemaakt in zijn hele verdere leven een litteken heeft nagelaten.

Willem heeft ongelooflijk veel gedaan was multi-getalenteerd, acteren, zingen, dansen, presenteren, film, tv, theater, musical, van komisch tot serieus toneel. Na 'Oebele' wees hij een hoofdrol in de opvolger 'Kunt U Mij De Weg Naar Hamelen Vertellen Meneer' af, hij was voor dat moment wel even klaar met voor en met kinderen te werken en wilde het theater weer in. In het laatste seizoen van de serie speelde hij wel een gastrol als Clovis van Wamp. Samen met Wim Sonneveld en Corrie van Gorp was hij in 1971 in een theatershow te zien en zelf noemde hij die periode de leukste uit zijn carrière. 

Hij heeft in twee musicals van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink gespeeld, 'Wat Een Planeet' en 'Foxtrot'. In die laatste zingt hij het voor die tijd (1977) vooruitstrevende lied 'Sorry Dat Ik Besta', waar hij moeite mee had, maar waar Annie van zei: "Niet zeuren, jongen, je doet pionierswerk!" Wat mij verder nog bijstaat zijn de series 'De Stille Kracht', 'Pleisterkade 17' en 'De Kris Pusaka'. Ook dat Willem de eerst jaren van 'Kinderen Voor Kinderen' presenteerde en het programma 'Hollands Decor' uit begin jaren negentig waarin hij aan de hand van een boek literaire wandelingen maakte. 

Helemaal op zijn plek was hij in de eerste seizoenen van 'Op Zoek Naar....', waar hij als de eminence grise van de Nederlandse theaterwereld jong aanstormend talent van zijn eerlijke maar immer opbouwende commentaar voorzag. De geweldige tips die hij gaf, zijn opmerking of iemand wel 'pezzaz' had en 'een gezongen zin begint met het eerste woord'. m.a.w. verstaanbaar zingen vanaf het eerste moment. 

Slechts één keer heb ik Willem in het theater gezien, en wel in de rol van Fagin in 'Oliver!'. Dat was een geweldige ervaring, hoe hij die rol speelde maar ook hoe hij, toen het eindapplaus in ontvangst werd genomen, met de kinderen over het toneel heen holde en danste. Ook heb ik hem ontmoet bij de uitreiking van de cd box met alle liedjes van Hamelen. "Was jij een 'Oebele'-kind?" vroeg ie en ook "Wat speelde ik dan toch in Hamelen?" 

Vanzelfsprekend heb ik veel liedjes van hem (131) en de 10 dvd box 'Een Carrière In Beeld' uit 2011, waar ik nog niet alles van heb gezien. Nu Willem is overleden op 88, bijna 89 jarige leeftijd, heb ik die box maar weer eens tevoorschijn gehaald om weer te kunnen genieten van al dat moois wat hij in die bijna 60 jaar dat hij actief is geweest heeft gedaan.